อ่านละคร ทรายสีเพลิง ตอนทีี่ 3/5 วันที่ 17 ส.ค. 57
“จริงหรือคะ...ดีจังคะพี่ทราย” ลูกศรหันมาคล้องแขนพาทรายเดินไป “ศรจะอวดพี่ทรายกับเพื่อนศร”ศกมองตามลูกทั้งสองคนด้วยสีหน้ายิ้มละมัย แล้วหันมาทางเสาวนีย์
“คุณศก ฉันมีเรื่องจะคุยด้วย”
“เรื่อง.......”
“ฉันไม่อยากให้ลูกสาวคุณมาอยู่ที่นี่”
พัชระยืนมองเข้าไปในบ้าน มองเห็นลูกศรที่รีบเดินมาเร็วๆ แต่สายตาพัชระมองเลยตัวศรเข้าไปในตัวบ้าน
“พี่พัช” ลูกศรไหว้ “ขอโทษค่ะที่ให้คอย”
“พินัยกรรมหรือคะ...เรียบร้อยค่ะ แหม...ไม่แย่งสมบัติกันหรอกค่ะคอยพี่ทรายแป๊ปค่ะ พี่ทรายจะไปด้วยตอนนี้เข้าห้องน้ำ”
พัชระที่กำลังเอื้อมมือจะเปิดประตูรถชะงัก ยืดตัวยืนตรง มองไปทางตัวบ้านมองหา ทรายออกมาหน้าตึก สบตากับพัชระเต็มๆ
“เดี๋ยวศรแนะนำให้พี่พัชรู้จักพี่สาวของศร”
“พี่รู้จักแล้ว พบเมื่อวันเปิดร้านไวน์”
“พี่ทรายไปด้วยเหรอคะ”
“ใช่ เขาเป็นเพื่อนพี่ฌาน”
ทรายเดินสวยออกมา พัชระอดมาหันมองไม่ได้
ลูกศรมองด้วยความชื่นชมอดพูดอวดกับพัชระไม่ได้ “พี่สาวศรสวยที่สุด พี่พัชว่ามั้ยคะ”
สีหน้าของพัชระผิดปกติไปเล็กน้อยเมื่อฟังลูกศรพูดด้วยความภูมิใจ พัชระกับทรายมองหน้ากัน
รถของพัชระพาสองสาวออกไปแล้ว แต่ในบ้านศกยืนนิ่งพร้อมกับแล้ววางเสื้อนอก วางเอกสาร วางกุญแจรถ หันมาหาเสาวนีย์
“คุณเกลียดทรายหรือคุณเสาว์”
“ทำไมคุณถามอย่างนั้น”
“ถ้าอย่างนั้นอะไรคือเหตุผล”
เสาวนีย์ลงนั่ง สีหน้าอัดอั้นตันใจ “มันคือความสังหรณ์...ฉันสังหรณ์ว่าจะยุ่งยาก จะเป็นเรื่องราวที่น่าเสียใจต่อไป”
“ผมไม่เข้าใจ...คุณจะให้ผมเข้าใจว่ายังไงเนี่ย”
เสาวนีย์ได้แต่ถอนใจยาว มองออกไปข้างนอกด้วยความรู้สึกอัดอั้น
ศกเห็นเสาวนีย์เงียบ “คุณเสาว์...”
เสาวนีย์หันขวับมา “ฉันไม่รู้ว่าเขาเป็นคนยังไง เขาหายไปนานมาก วันหนึ่งเขากลับมา...จะมารักใคร่อะไรเรานักหนา...พี่น้องไม่ได้เจอกันเป็นสิบปีมันไม่มีทางที่จะต้องมารักกันจี๋จ๋าทันทีหรอก มันก็ต้องค่อยๆเป็นไป”
“คุณไม่เห็นหรือว่าศรเองก็รักพี่สาวมาก”
“ศรเป็นเด็กอ่อน และก็ไม่เป็นคนเสแสร้ง”
ศกขัดทันที “แล้วทรายละ คุณคิดว่าทรายเสแสร้งเหรอ”
“ฉันไม่ได้หมายความว่าอย่างนั้น คุณอย่าหาเรื่องได้มั้ย” เสาวนีย์เริ่มเสียงดัง “ฉันก็ไม่มีเหตุผลอะไรที่จะสงสัยทราย มันเกิดขึ้นเอง คุณเข้าใจมั้ยที่ฉันว่าเป็นความสังหรณ์”
“สังหรณ์มันก็มาจากอคตินั่นแหละ”
“คุณศก ฉันแทบจะไม่รู้จักทราย ตอนเขาเด็กๆเขาก็อยู่ส่วนเขา แม่เขาฉันก็ไม่เคยสนทนาวิสาสะด้วย ฉันจะมีอคติอะไรกันเขาล่ะ... คนไม่รู้จักกันจะมีอคติได้ไง” เสาวนีย์พูดเสียงดังขึ้นอีก
แต้วจะเข้ามาก็ต้องตกใจ ถอยกรูด ศกและเสาวนีย์ไม่ทันได้เห็นแต้ว
เสาวนีย์พยายามสงบสติอารมณ์ “เอาเถอะ เอาเป็นว่าฉันสังหรณ์...ขอให้คุณเชื่อฉันอย่าให้ทรายมาอยู่บ้านเล็ก แนะนำให้เขาขายไป ให้เขากลับไปอเมริกา เขาเจริญรุ่งเรืองที่นั่นเขาจะมาจ่อมจมอยู่ที่นี้ทำไม”
ศกนิ่งฟังสิ่งที่เสาวนีย์พูด เสาวนีย์หันมามองสบตา สายตาเป็นคำถาม
“คุณเสาว์ ผมจะลืมทั้งหมดที่คุณพูด ผมจะไม่พูดอะไรกับทรายทั้งสิ้น ทรายโตแล้ว เขาตัดสินใจได้เองว่าจะทำหรือไม่ทำอะไร ที่สำคัญคุณลืมแล้วหรือว่าบ้านนั้นเป็นบ้านของแม่เขา”
เสาวนีย์นั่งนิ่งงัน
แต้วนำสิ่งที่ได้ยินมาบอกกับป้าอุทิศที่อยู่ในห้องครัว
ป้าอุทิศอดอุทานด้วยความสงสารทรายไม่ได้ “โธ่เอ๊ย...คุณทราย”
“ทำไมคุณผู้หญิงใจร้ายอย่างนี้ล่ะป้า”
“คนเราดูหน้าไม่รู้ใจ ต้อมเอ๊ย”
“ป้าเห็นหน้าคุณผู้หญิงมาตั้งยี่สิบกว่าปี...จะรู้ใจเธอซักกะนิดบ้างมั้ย”
ป้าฟังต้อมถามถึงกับนิ่งอึ้ง
“ไงล่ะป้า ถามก็ไม่ตอบ”
“คนเรานะบางทีจนตายจากกันยังไม่รู้ใจเลย”
พัชระขับรถมาด้วยใจที่ระทึกหวั่นไหวอยู่ลึกๆ พัชระจอดรถที่มหาวิทยาลัยของศร
ศรหันมาไหว้ขอบคุณพัชระและไหว้ทราย “เมื่อไหร่พี่ทรายจะมาอยู่บ้านคะ”
“เร็วที่สุดเท่าที่จะเร็วได้”
“ดีใจจัง ศรไปก่อน...พี่พัชคะศรเลิกเรียนห้าโมงค่ะ” พัชระพยักหน้านิดๆเป็นการรับรู้ ลูกศรเดินออกไป ทรายนั่งด้วยท่าทางสบายใจ
“ทราย..ไม่มานั่งข้างหน้าเหรอครับ”
“ที่ตรงนั้นเป็นที่ของลูกศร..ทรายนั่งตรงนี้ดีกว่า”
พัชระนิ่งไปอึดใจ “ผมขอให้คุณมานั่งข้างหน้า”
ทรายยิ้มลึกในใบหน้า ยังคงนิ่งอยู่ จนพัชระต้องเรียกย้ำ “ทรายครับ”
“อยากรู้ว่าพัชจะถึงขนาดมาอุ้มทรายไปมั้ย”
พัชระหันไปมองทรายราวกับต้องการจะอ่านให้ถึงหัวใจของทราย ทรายจ้องตอบอย่างไม่ยอมแพ้ พัชระหันกลับรู้สึกใจเต้นแรงราวกับจะทะลุมาข้างนอก
“ไปออฟฟิศพัชนะจ๊ะ”
พัชระหันขวับไปทันทีก่อนถามด้วยความสงสัย “ไปทำไม”
ที่ออฟฟิศของบุรี ทุกคนกำลังทำงาน ติ่งกับจ้อยปรึกษากันตรงโต๊ะเขียนแบบ ที่โต๊ะเขียนแบบ คือ แปลนบ้านของฌาน
ติ่งหันไปถามจ้อย “เฮ้ย จ้อย landscape หกสิบเปอร์เซ็นต์ของพื้นที่โครงการเนี่ย แกว่าเจ้าของโปรเจค เค้าไม่ขาดทุนตายเหรอวะ มันจะเหลือที่สร้างบ้านได้กี่หลังกัน”
“เค้าก็เพิ่มในค่าห้อง ไม่เห็นต้องสงสัย”
“ก็แพงตายโหง”
“เค้าขายรสนิยมเว้ย โครงการพี่ฌานนะเอ็ง”
กี้ถามบ้าง “พี่ฌานเค้าสั่งรึเปล่าว่าโครงการเนี้ยเค้าจะเอาอินทีเรียขนาดไหนดิบ...สุก หรือดิบๆสุขๆ”
จ้อยกลุ้ม “ดูมันพูด ตัวมันนะสิ ดิบๆ สุกๆ”
บุรีพูดกับกี้ “กี้....แกต้องคุยกับฌานเขาเอง ไม่ใช่มาถามจากไอ้พวกเนี้ย เค้าเป็นเจ้าของโปรเจคนะ”
“เจ้าค่ะ พี่บุ ทราบแล้วเจ้าค่ะ”
“แกเรียกฉัน พี่บุ อีกครั้ง แกตกงานไอ้กี้”
กี้ทำเป็นไม่สน “ตกงานเหรอ ก็หางานใหม่...ไม่เห็นยาก”
จ้อยย้อนถาม “ที่ไหน”
“ที่นี่แหละ”
บุรีขว้างก้อนกระดาษใส่หัวกี้ กี้หลบวูบ แล้วทำท่าลิงหลอกบุรี
บุรีถามหาพัชระ “พัชไปไหนเนี้ยใครรู้มั่ง” บุรีพูดจบพัชระก็เปิดประตูเข้ามาพอดี “เออ พอพูดถึงก็โผล่มาเลย แอบดูอยู่ข้างประตูรึเปล่าพัช”
“พี่บุรีครับ มีแขกมาขอพบ”
“พี่ต้องไปแล้วเนี่ย”
“พี่บุรี...ออกไปก็เจอเขาครับ”
“อ้าว เขามาถึงแล้วเหรอ”
พอดีกับที่ทรายเดินก้าวเข้ามา “ถึงแล้วค่ะ”
ทรายยืนเฉิดฉายอยู่ที่ประตู คนทั้งออฟฟิศเหลียวหันไปดูเป็นตาเดียวกัน
ด้านในออฟฟิศ ป๊อกกับแม่บ้านสองคนแอบดูด้วยสีหน้าตื่นเต้น
“ใครน่ะ สวยสะแมนแตน”
“แฟนคุณฌาน วันเปิดร้านก็ไป วันนั้นสวยกว่าวันนี้อีก”
แม่บ้านหันไปเหล่ป๊อก
“ผมต้องขอโทษนะครับทราย ต้องไปทำงานข้างนอก คุยกับใครดี” บุรีมองไป “ใครว่างมั่ง”
“ทรายไปกับบุรีแล้วกัน คุณเสร็จงานทรายจะพาคุณไปดูบ้านที่จะให้ออกแบบซ่อม”
“วันนี้ไม่น่าจะได้ครับ ผมยังไม่ทราบว่าจะเสร็จเมื่อไหร่ ต้องไปไกลถึงสุขุมวิท”
“คอยได้ค่ะ ทรายไม่รีบ มีเวลาทั้งวัน”
“ทรายไม่คุยกับสถาปนิกที่นี่ก่อนเหรอครับ ติ่งหรือจ้อยหรือผมก็ได้”
“ทรายอยากคุยกับบุรีค่ะ”
อ่านละคร ทรายสีเพลิง ตอนทีี่ 3/5 วันที่ 17 ส.ค. 57
ละครทรายสีเพลิง บทประพันธ์โดย : ปิยะพร ศักดิ์เกษมละครทรายสีเพลิง บทโทรทัศน์โดย : ศัลยา สุขะนิวัตติ์
ละครทรายสีเพลิง กำกับการแสดงโดย : ยุทธนา ลอพันธุ์ไพบูลย์
ละครทรายสีเพลิง ผลิตโดย : ค่าย เมกเกอร์ วาย
ละครทรายสีเพลิง ควบคุมการผลิตโดย : ยศสินี ณ นคร
ละครทรายสีเพลิง ออกอากาศ ทุกวันจันทร์ และ วันอังคาร เวลา 20.15 น. ทางไทยทีวีสีช่อง 3
ละครทรายสีเพลิง เริ่มออกอากาศตอนแรกในวันอังคารที่ 19 สิงหาคม 2557 นี้
ที่มา ไทยรัฐ