อ่านละคร ทรายสีเพลิง ตอนทีี่ 7/3 วันที่ 22 ส.ค. 57
“ยังไม่มา แต่นี่ พี่บุบอกทรายทำอินทีเรียกับบริษัทระดับโลกเลยนะ ทำไม..”กี้กำลังจะถามว่าทำไมทรายไม่ทำเอง แต่ทรายสวนขึ้นซะก่อน “เขาอยู่ไหน?”
“น่าจะอยู่ที่บ้านนะ”
ทรายหันหลังกลับออกไปทันที เปิดประตูแล้วออกไป
กี้งง “เอ๊ะ...เค้าเป็นอะไร?”
ติ่งเดา “มีเรื่องกับพี่บุรีมั้ง”
ทรายเดินฉับๆ เข้าบ้านบุรีอย่างไม่ลังเลใจ เปิดเข้าไปทันที ทรายเดินช้าๆ ไปตามกอไม้ แหงนมองต้นไม้ใหญ่ เพ่งมองกิ่งพิกุลที่มีดอกเป็นกระจุก หันไปมองอีกต้นจำปีที่ดอกพราว ทรายหลับตา ทำท่าสูดกลิ่นหอม เบาๆหันมาแตะดอกไม้ที่ขึ้นอยู่ข้างตัว ดอกกล้วยไม้ที่เกาะคาคบไม้ และอื่นๆ เหลียวไปมองทางบ้านของบุรี คิดถึงบุรี
พ่อกำลังคุยฟุ้งกับแม่ ในขณะที่บุรีหอบข้าวของจะออกจากบ้าน
“คนแก่ๆ เขาก็มีอัลบั้มได้นะ ดูฝรั่งสิ ทั้งออกอัลบั้มทั้งคอนเสิร์ต”
“เขาเป็นนักร้อง”
“ก็นั่นน่ะสิ เขามีอัลบั้มไง”
“แล้วพ่อเป็นใคร”
“เออ “
บุรีหัวเราะเบาๆ ยกมือไหว้ ลาพ่อแม่ “ผมไปนะครับพ่อ ไปนะครับแม่”
บุรีก้มหน้าก้มตาเดินกำลังจะออกจากบ้านชะงักเมื่อเห็นทรายยืนพิงต้นไม้ กอดอก ยิ้มนิดๆ มองดู สีหน้าเหมือนเอ็นดูเด็กที่กำลังเอาการเอางาน
บุรีรู้สึกผิดปกติไปนิดหน่อยกับสีหน้าของทราย เคอะเขินเล็กๆ แต่อึดใจเดียว ก็รวบรวมสติจนเป็นปกติ ยิ้มปกติ และเสียงพูดก็ปกติ “ทราย....มานานแล้วหรือ”
“ไม่เซอร์ไพรส์เลยหรือบุรี มีหัวใจรึเปล่าเนี่ย”
บุรีหัวเราะอย่างสุภาพ “ไม่ล่ะ ผมเซอร์ไพรส์ไปหลายอย่างแล้วเกี่ยวกับทราย”
“ชมหรือว่า”
“ไม่ชมไม่ว่า มาจากออฟฟิศเหรอครับ”
“ค่ะ ขอโทษนะที่...เอ่อ...บุกรุก...เข้ามาถึงบ้าน เจ้าของบ้านไม่เชิญซักหน่อย”
“เจ้าของบ้านกำลังเชิญ”
“ไม่ใช่แค่เข้าบ้าน แต่ให้เดินดูสวนด้วย”
“ครับ ดูสวนด้วย”
ทรายยิ้มดีใจที่บุรีตามใจ บุรีจะเดินก็รู้ตัวว่ามีงานอยู่เต็มมือ มือทรายเอื้อมมาหยิบทุกอย่างในมือออกไป บุรีได้แต่ถอนใจยาวในความเอาแต่ใจของทราย ทรายมีสีหน้าตาแจ่มใส มองนัยน์ตาบุรีเหมือนจะบอกว่าห้ามมีข้อแม้
บุรียื่นมือมาขอคืน “คืนผมเถอะทราย”
“โธ่ บุรี ทรายถือได้ ทรายอยากดูสวน”
“ผมจะเอาไปเก็บ คุณจะถืออยู่ได้ยังไงถ้าจะดูสวน”
ทรายจ้องหน้าบุรีนิ่ง สายตาชื่นชมนิยมในตัวบุรี
บุรีจ้องตอบแต่เป็นสายตาที่เต็มไปด้วยอบอุ่น อ่อนโยนปนขำๆ
“หัวเราะเยาะเหรอบุรี”
“ต้นโน้น...เขาเรียกว่าต้นอะไรรู้มั้ย”
บุรีพาทรายชมสวน เห็นต้นพิกุล บุรีก็แนะนำ “เขาเรียกว่า ต้นพิกุล แล้วนี่ดอกพิกุล” บุรีเอาดอกพิกุลวางลงบนมือทราย
ทรายมองอย่างอัศจรรย์ “ต้นใหญ่แต่ทำไมดอกเล็กนิดเดียว” ทรายยกขึ้นดม “ฮ้อม...หอม ชื่นใจ”
“กลิ่นโบราณ”
“เหรอ ก็เหมือนบุรีน่ะสิ”
“อะไรนะ”
“บุรี...โบราณ”
“มีอะไรวัดว่าผมโบราณ”
“อ๋ออออ....ไม่มีหรอก รวมหมดทั้งตัวบุรีนั่นแหละ โบร้าณ...โบราณ”
“เข้าใจคำว่าโบราณแค่ไหน”
บุรีพาเดิน ชี้ให้ดูต้นไม้ ต้นโน้น ต้นนี้
ก่อนที่บุรีจะหยุดเดินหันมามองทรายด้วยสีหน้าอ่อนโยน “ยังไม่ตอบเลย...เข้าใจคำว่าโบราณแค่ไหน”
“เก่า”
“โอเค”
“แก่”
“เฮ้ย”
“เหี่ยว”
“พอๆ ไปทางนี้ดีกว่า”
“ไปไหน”
“ไปหาคนเก่า คนแก่ แล้วก้อ...คนเหี่ยว”
ทรายมองหน้าบุรี สงสัย บุรีเดินนำออกไปเลย
“คุณพ่อ คุณแม่ สวัสดีค่ะ” ทรายยกมือไหว้สวยงาม
“อ๋อ หนูทราย...ศรุตา” แม่หันไปมองหน้าบุรี บุรีหยักหน้ากับแม่นิดๆ เป็นนัยๆ ว่าอย่าเพิ่งบอก “นั่งจ้ะ...นั่ง”
“นั่งนี้ดีกว่า ตรงนั้นเปื้อน” พ่อบอก
“ไม่เป็นไรค่ะ ทรายขอไปห้องน้ำก่อนได้มั้ยคะบุรี”
“บุ้ง....”
“ค่ะ “ ผักบุ้งขยับตัวพาทรายไป
แม่หันไปสบตากับบุรีเหมือนจะถามว่าเล่นอะไรกัน บุรียิ้มตอบแม่
แม่นั่งตำกะปิ มีผักบุ้งคอยช่วยจัดมะกอก มะดันอยู่ข้างๆ แม่ลอบมองหน้าบุรีที่นั่งคอยทราย พ่อมานั่งใกล้ๆ เหมือนอยากชวนเม้าท์
ทรายออกมาพ่อกับแม่พยายามไม่ให้มีพิรุธ “คุณแม่ทำอะไรคะ ให้ทรายช่วยด้วยนะคะ”
“ทำกะปิหวานลูก ทานกับมะกอก...มะดัน... เดี๋ยวจะไปเก็บมะม่วงมาเพิ่มด้วย”
“อูยยยย อยากทานจังค่ะ อยู่ที่นู่นหาทานไม่ได้เลยค่ะ ให้ทรายช่วยนะคะ”
แม่พยักหน้ารับ พยักหน้าให้ผักบุ้งขยับให้ทรายลงนั่ง แล้วค่อยๆ อธิบาย ทรายช่วยทำ ตำพริก คลุกน้ำตาลด้วยสีหน้าตารื่นรมย์ใจ สบายใจ พ่อพูดตลก ทุกคนหัวเราะงอหาย ทรายหัวเราะ บุรีมองภาพตรงหน้าเพลิน
สุดท้าย ถ้วยกะปิหวานก็เสร็จเรียบร้อยดูน่ากิน มะดันกับมะกอกวางเคียง ทรายมองจ้องแล้วกลืนน้ำลายดังเอื๊อก ทุกคนหัวเราะ
พ่อชี้ “เออ...เห็นมะม่วงก็เยอะทางโน้น บุรีไปเก็บสิลูก”
“ทรายเองค่ะ...” ทรายลุกขึ้นทันควันทำเอาบุรีมองเหวอๆ ก่อนที่จะโดนทรายเร่ง “ไปสิคะบุรี”
ทรายโหนขึ้นต้นพยายามปลิดลูกโน้น...ลูกนี้ โยนลงมา บุรีรับ ผักบุ้งรับ
บุรีเตือนด้วยความเป็นห่วง “ระวังนะทราย”
“How do you say I’m a pro in Thai?”
“เซียน”
ทรายทวนคำยิ้มๆ “เซียน!”
ทรายหัวเราะร่า บุรีมองทรายเพลิน ทรายตอนนี้ไม่มีการวางท่า ไม่เล่นเกม เหมือนกลับไปเป็นน้องทรายของพี่บีอีกครั้ง สายตาบุรีอ่อนโยน
ทรายปามะม่วงแบบไม่มอง หล่นปุ๊ลงมาโดนบุรีที่ยืนหน้าหล่ออยู่ “โอ๊ย”
“อุ๊ต่ะ...ตายแล้วบุรี” ทรายกระโดดลงมา แล้วกระโดดไปหาบุรี ที่ยืนคลำหัวอยู่ “บุรี ขอโทษนะ เจ็บมั้ย ไม่เจ็บนะ เนอะ”
“ตกลงคุณถามผมใช่มั๊ย”
สองคนต่างพากันหัวเราะมีความสุข แม้แต่ผักบุ้งยิ้มเขินไป
ทรายเดินกลับมาในสภาพที่มอมแมมพอประมาณ เดินหัวเราะขำๆ มา บุรียังคลำหัวอยู่ มีผักบุ้งหอบมะม่วงเดินไปล่วงหน้าแล้ว
“นิดหน่อยเองน่า”
สักพักทรายชะงัก พอเห็นบ้านแล้วเหมือนมีเดจาวู ราวกับเหมือนเคยยืนอยู่ตรงนี้มาก่อน ตัวบ้านสีขาว มีขอบสีไม้ตัดเข้ม ระเบียงเล็กๆที่มีเถาดอกไม้สีเหลือง ทรายจ้องมองเหมือนโดนหุ้มด้วยกาลเวลาเก่าๆ บุรีมองทรายพอจะรู้อยู่แล้วว่าเกิดอะไรขึ้นลุ้นว่าทรายจะจำได้หรือเปล่า
“บ้านบุรี...”
“ทำไม”
“เหมือนทรายเคยเห็น”
“ก็บ้านสวนปกติ”
“บ้านสวน... แต่ไม่ปกติ มันคุ้นมากเหมือนทรายเคยมาคุ้นมาก หน้าบุรีก็คุ้น...เอ.. เอ้ะ นั่นดอกจำปีนี่”
“ใช่ ทรายรู้จักด้วยหรอ”
“รู้จัก ชอบมากด้วย ขอทรายดอกหนึ่งนะ”
บุรีเด็ดดอกจำปีส่งให้ ทรายก้าวมามองนิ่งสายตาหมองลง ทรายรับดอกจำปีมาดมอย่างชื่นใจ ไล้กลีบจำปีกับริมฝีปากพึมพำ “กลีบเหมือนปากผู้หญิง”
สองคนสบตากันใกล้ๆ ทรายส่งให้บุรี “บุรีติดผมให้ทรายนะ”
บุรีรับมาแล้วก้าวเข้ามาใกล้ ทรายเอียงหัวบุรีติดดอกจำปา ความรู้สึกอบอุ่นที่หลั่งล้นเข้ามาช้าๆ เงียบๆ จนเต็มหัวใจของทั้งสองคน
อ่านละคร ทรายสีเพลิง ตอนทีี่ 7/3 วันที่ 22 ส.ค. 57
ละครทรายสีเพลิง บทประพันธ์โดย : ปิยะพร ศักดิ์เกษมละครทรายสีเพลิง บทโทรทัศน์โดย : ศัลยา สุขะนิวัตติ์
ละครทรายสีเพลิง กำกับการแสดงโดย : ยุทธนา ลอพันธุ์ไพบูลย์
ละครทรายสีเพลิง ผลิตโดย : ค่าย เมกเกอร์ วาย
ละครทรายสีเพลิง ควบคุมการผลิตโดย : ยศสินี ณ นคร
ละครทรายสีเพลิง ออกอากาศ ทุกวันจันทร์ และ วันอังคาร เวลา 20.15 น. ทางไทยทีวีสีช่อง 3
ละครทรายสีเพลิง เริ่มออกอากาศตอนแรกในวันอังคารที่ 19 สิงหาคม 2557 นี้
ที่มา ไทยรัฐ