อ่านละคร ทรายสีเพลิง ตอนทีี่ 2 วันที่ 13 ส.ค. 57
มีเสียงกริ่งดังที่หน้าประตู ทรายยังคงไม่ขยับตัว มองจ้องประตูเฉยอยู่อึดใจหนึ่งประตูเปิดฌานยืนอยู่หน้าประตู
ทรายลุกขึ้นยืนพร้อมกับร้องทัก “Hello Charles”
ฌานเดินก้าวยาวๆเข้ามาหา แล้วกอดทรายอย่างแนบแน่น ทรายทิ้งแขนอยู่ข้างตัว ฌานจับแขนสองข้างของทรายให้กอดตอบ
“Yes Sandy”
ทรายหัวเราะคิก “naughty boy (ซนจริง)”
“O.K I’ll be as you said (งั้นผมจะซนล่ะ)”
ฌานรุกไล่จนทรายนั่งลงไป ฌานตามเข้าไปกอดจูบซุกไซ้จนทรายหนีไม่พ้น ทั้งสองคนพันพัวอยู่สักครู่ ทรายก็จับตัวฌานออกได้สำเร็จ ลุกขึ้นจัดเสื้อผ้า
“เมื่อไรจะตกลงแต่งงานกับผมเสียที”
“โห...มาจากไหนเนี่ย ชาลส์”
ฌานเริ่มหงุดหงิด “ฌานฌาน เรียกผมฌาน ฌ.เฌอ สระอา น.หนู ฌาน นั่นคือชื่อไทยของผม เหมือนผมไม่เรียกคุณว่าแซนดี้ แต่เรียกทรายนั่นแหละ”
“คุณโกรธฉันเรื่องอะไรนี่ ทำไมเสียงดัง”
“มันน่าโกรธมั้ยละ ผมขอคุณแต่งงานกี่ร้อยครั้งแล้ว คุณจะให้ผมเป็นบ้า เหรอ ทราย...คุณเป็นอะไร คุณมีใคร ทำไมคุณถึงไม่ยอมแต่งกับ ผมเสียที...” ฌานเข้ามากอดแรงๆ “ไม่รักผมหรือทราย ถ้าไม่รักทำไมคุณถึง ยอมให้ผม…”
ทรายปิดปากฌานทันที “ฌานคุณเป็นเพื่อนที่รู้ใจฉันมากที่สุด ฉันไม่อยากได้สามี มาแทนที่เพื่อนคนนี้”
ฌานสวนคำทันที “แต่ผมก็... “
ทรายหันไปเถียงด้วยเสียงดังแรงและเร็วเหมือนกัน “หยุดเลยนะฌาน เพราะคุณ broke จากยายสิงคโปร์เรียนคนนั้นฉันสงสารคุณ ถ้าไม่งั้นคุณอาจจะ ฆ่าตัวตาย...ฉันไม่รู้คุณไปหลงรักยายลิซ่าคนนั้นได้ไง ไม่เห็นจะน่ารัก ตรงไหน ผู้หญิงสวยๆ มีเต็มอเมริกาแล้วเค้าก็ไปคบกับใครที่ไหน ก็กับญาติของคุณเอง”
“ทราย...ผมไม่เข้าใจคุณเลย”
ทรายยืนนิ่งสักครู่ ก้าวเข้าไปนั่งโซฟา ยกขาขึ้นนั่งพับเพียบซุกลงไป มือคลึงแก้วน้ำ สายตามองไปไกลๆ ฌานพิงพนักเก้าอี้ ส่งเสียงเสียใจดังๆ
“วันนั้นนะฌานฉันอยากปลอบคุณ คุณกำลังผิดหวังเสียใจฉันทำหน้าที่เพื่อน...เพื่อนที่รักเพื่อน”
“โอเค ขี้เกียจฟังแล้ว คำพวกนี้คุณพูดจนผมจำได้ทุกคำ ไปหาข้าวกิน ...หิว”
“ที่งานศพเขาไม่ได้เลี้ยงหรอกเหรอ”
“งานเผาไม่เลี้ยง เลี้ยงแต่งานสวด…เอ๊ะ รู้ได้ไงว่าผมไปงานศพ”
oooooooooooooooo
ที่ร้านอาหาร ทรายนั่งทานอาหารกับฌาน
“ผมลืมไปได้ยังไงว่าคุณกับคู่หมั้นของพัชระเป็นพี่น้องกัน มิน่า..ตอนที่ผมโทรบอกคุณว่าผมมาเมืองไทย คุณถึงพูดแปลกๆ เหมือนคุณจะมาเมืองไทย ที่แท้ก็จะมางานศพคุณย่าคุณ ผมเองก็ไปช้า คนกลับหมดแล้ว ไม่เจอเจ้าภาพสักคนนอกจากบุรี”
ฌานยื่นมือไปจับมือทรายเพื่อปลอบ “ผมเสียใจด้วยนะ”
“คุณปลอบใจน้องสาวฉันอย่างนี้รึเปล่าคะ”
ฌานยิ้มยียวน “หวงเหรอ”
ทรายยิ้มยียวนตอบ “เปล่า จะบอกว่าถ้าทำแล้วเขาติดใจ ก็เอาไปเลยอย่าส่งคืน”
“น้องสาวคุณน่ะ อย่าว่าแต่ปลอบเลย เจอหน้าสักครั้งก็ยังไม่เคย รู้แต่ว่าเป็นคู่หมั้นเพื่อนรุ่นน้องผม คนที่คุณเห็นรูปในห้องผมที่ LA นั่นแหละ”
ทรายได้ฟังมีอาการชะงักนิดนึง
ทรายถือแก้วกาแฟดื่มหลังอาหารเดินออกมาดูวิว ฌานเดินตามทรายมา
“คุยงานกับป๋าคุณเรียบร้อยแล้วเหรอ Charles”
ฌานรีบพูด “ฌาน! ไม่ใช่ Charles คุณจำไม่ได้เหรอว่าคุณเคยบอกว่าถ้าคุณมาเมืองไทยเมื่อไหร่ ให้เรียกชื่อคุณว่าทราย ไม่ใช่แซนดี้ แล้วให้เรียกชื่อผมว่า ฌาน..ฌอ ..เฌอ ..สระอา ..นอหนู..ฌาน”
ทรายเลี่ยงตัวออกแล้วเดินไปยืนมองที่ภายนอกระเบียง คิดถึงความหมายที่ซ่อนอยู่ในชื่อของตัวเอง “ไม่ต้องย้ำมาก คำพูดฉัน ..ฉันจำได้..แซนดี้..คือชีวิตฉันที่โน้น ทราย..คือชีวิตฉัน ที่นี่! ..ชีวิตที่ฉันไม่เคยลืม เพราะมันมีเรื่องราวมากมายผูกและพันฉันไว้”
ฌานเดินเข้ามากอดทราย “เหมือนผม .. Charles เป็นชื่อของลูกจ้างที่ซื่อสัตย์ของป๋า ส่วนชื่อฌานเป็นชื่อของเด็กผู้ชายกำพร้าพ่อ โหยหาความรัก”
ฌานแกล้งปิดความเหงาในคำพูด เป็นแกล้งหยอกอ้อนทราย “ผู้ชายคนนี้น่าสงสารนะ หว้าเหว่ อ้างว้าง ไม่รู้จะมีนางฟ้าที่ไหนจะใจอ่อนยอมแต่งงาน คอยให้ความอบอุ่นรึเปล่าน้า”
ทรายเอาแก้วกาแฟของตัวเองอังที่หน้าฌาน
“โอ้ยยยยยย…ร้อนนะทราย”
ทรายแกล้งยิ้มหน้าซื่อ “เอ้า ! ก็เห็นบอกว่าอยากได้ความอบอุ่น”
ฌานเดินเข้าไปกอดอ้อนทรายด้วยความรู้สึกโหยหาที่พึ่งจริงๆ “ผมอยากได้กำลังใจจริงๆนะ”
ทรายมองฌานเห็นอาการฌานแล้วรู้สึกได้ว่าฌานดูแปลกๆ จากท่าทางไม่ใช่แค่พูดเล่นแต่เพียงอย่างเดียว ทรายหยอกหยิกแก้มฌานให้ยิ้ม “เป็นอะไร? ไหนบอกทรายสิ”
ฌานถอนใจ “ป๋ากำลังจะทำโครงการสร้างคอนโคใหม่ที่นี่ ให้ผมเป็นคนดูแล”
“ฟังดูดีนี่ แล้วปัญหามันอยู่ตรงไหน ..หรือที่อลันเจ้าเก่า” ทรายเดินไปนั่งที่เก้าอี้โซฟาก่อนที่จะฟังฌานระบายให้ฟัง
“คุณก็รู้ว่าเห็บไรอย่างอลัน ไม่เคยเป็นปัญหาสำหรับผม..ปัญหาคือที่ดินที่ป๋ากว้านซื้อมาทำคอนโดส่วนนึงเป็นบ้านกับที่ดินของตระกูลพ่อผม เป็นบ้านที่ผมเกิดและมีความทรงจำระหว่างพ่อ ..ผมเคยคิดอยากจะ ซื้อไว้ แต่ที่ดิน 5 ไร่ กลางเมืองแบบนั้น มนุษย์เงินเดือนอย่างผมคงไม่มีปัญญา คุณรู้ไหม..ตอนแรกที่แม่บอกว่าป๋าซื้อที่บ้านพ่อ ผมแอบดีใจว่าป๋าคงซื้อเป็นรางวัลให้ผมแต่ที่ไหนได้..” พูดมาถึงตรงนี้ฌานได้แต่หัวเราะขมขื่น แล้วหันไปมองทรายที่เงียบไป เห็นทรายหลับคาโซฟาไปแล้ว
ฌานมองทรายที่หลับแล้วยิ้มด้วยความรัก ฌานเดินไปนั่งข้างๆ ทรายเบาๆ ไม่ให้ทรายตื่น เอามือลูบแก้มทราย แล้วจับมือทรายมาจูบ แล้วเอามาแนบแก้มตัวเองไว้ เหมือนเด็กหา ความอบอุ่น จากการสัมผัสของใครสักคน “ผมรักคุณนะทราย ..เมื่อไหร่คุณจะเปิดใจให้ผมสักที หรือในหัวใจคุณมีใครอยู่แล้ว”
oooooooooooooooooo
บุรีขับรถกลับมาถึงบ้าน
บุรีเดินเข้าบ้านเห็นพ่อกำลังยกจานกับข้าวมาที่โต๊ะอาหาร
พ่อเรียกแม่ที่อยู่ในครัว “นี่ คุณ..คุณ ลูกกลับแล้ว”
แม่ส่งเสียงถามมา “ทานข้าวมารึยัง...ทานแล้วทานอีกได้ไม่เป็นไร”
“พ่อทำกับข้าวเยอะแยะ”
“โธ่ พ่อเหนื่อยทำไมครับเนี่ย”
“เหนื่อย...จะบ้าเหรอแก ทำกับข้าวเหนื่อยไม่เคยได้ยิน”
“เอ้า ไม่เหนื่อยแล้วเป็นยังไงครับพ่อ”
“สนุก”
แม่ของบุรีเดินออกมา ในมือถือจานข้าว 3 ใบพร้อมกับช้อนส้อม “สนุก ไม่อยากจะพูด...อ้วนหยั่งเงี่ย...เบื่อ”
“งั้นเก็บ” ผู้เป็นสามีหยิบจานอาหาร
“อย่า” แม่ร้องเสียงหลง “เบื่อความอ้วนไม่ได้เบื่ออาหาร เอากลับมา”
ooooooooooooooooo
หลังจากทานอาหารเสร็จ คนในครอบครัวพากันพักผ่อน ต่างคนต่างนั่งมุมของตัว เสียงดนตรีไทยดังเบาๆ
ผู้เป็นแม่หันมาถามบุรี “บี...คนเยอะมั๊ยลูกที่งานศพ”
“พอประมาณ ค่อนข้างน้อยครับ”
“ก็คุณหญิงศิริอายุตั้งเท่าไหร่นั่น เพื่อนพ้องน้องพี่ต่างก็ตายไปหมดแล้ว ที่ไปก็เพื่อนลูกทั้งนั้น คุณศกเขายังรับราชการอยู่”
“บี รู้จักท่านเหรอ ถึงไปเผาท่าน”
อ่านละคร ทรายสีเพลิง ตอนทีี่ 2 วันที่ 13 ส.ค. 57
ละครทรายสีเพลิง บทประพันธ์โดย : ปิยะพร ศักดิ์เกษมละครทรายสีเพลิง บทโทรทัศน์โดย : ศัลยา สุขะนิวัตติ์
ละครทรายสีเพลิง กำกับการแสดงโดย : ยุทธนา ลอพันธุ์ไพบูลย์
ละครทรายสีเพลิง ผลิตโดย : ค่าย เมกเกอร์ วาย
ละครทรายสีเพลิง ควบคุมการผลิตโดย : ยศสินี ณ นคร
ละครทรายสีเพลิง ออกอากาศ ทุกวันจันทร์ และ วันอังคาร เวลา 20.15 น. ทางไทยทีวีสีช่อง 3
ละครทรายสีเพลิง เริ่มออกอากาศตอนแรกในวันอังคารที่ 19 สิงหาคม 2557 นี้
ที่มา ไทยรัฐ