อ่านละคร แค้นเสน่หา ตอนที่ 8 วันที่ 23 ก.ค. 56
เช้าวันรุ่งขึ้น...จริมาไปหาคุณชายศักดินาถึงวังรังสิยาเพื่อแจ้งเรื่องพ่อและขอร้องไม่ให้เขาบอกฉัตต์จนกว่าจะเรียนจบ คุณหญิงทอแสงรัศมีที่มาหาญาติหนุ่มเห็นเข้าก็ปราดมาขวางและคาดคั้นถามเหตุผลที่คู่ปรับมาถึงวัง ชายเดียวเข้ามาขวางทันเวลาและชวนจริมาเข้าไปคุยข้างใน คุณหญิงทอแสงรัศมีของขึ้นเอ่ยปากขอไปด้วย“ขอบใจทอแสงรัศมี...แต่ฉันไม่ต้องการความช่วยเหลือ ฉันมีธุระกับคุณชายเรื่องพี่ชายฉันที่เธอไม่รู้จัก”
“ถ้าจะไปก็ต้องทูลตามความจริง ถ้าเพ็ดทูลพี่จะไม่ให้เธอเข้าวังอีกเลย พี่พูดจริงนะ...คิดดูให้ดี”
จริมาไม่ยอมเสียเวลา เปิดฉากประเด็นสำคัญทันทีที่ได้อยู่ตามลำพัง ชายเดียวอึ้งไปอึดใจแล้วแสดงความเสียใจเรื่องการจากไปของพจน์ จริมาน้ำตารื้นขึ้นมาอย่างช่วยไม่ได้ทั้งที่พยายามข่มสุดความสามารถ
“ตอนคุณพ่อไม่สบายไม่ให้บอกพี่ฉัตต์ ตอนนี้ทุกคนเลยให้มาขอร้องคุณชายว่าอย่าบอกพี่ฉัตต์ว่าท่านเสียแล้ว”
“ผมจะไม่ถามเหตุผลแต่สัญญาว่าจะไม่บอก”
“ขอบคุณ...ฉันอยากได้ยินจากปากคุณชายเท่านั้น ฉันควรต้องบอกว่าทำไม...เพราะคุณพ่ออยากให้พี่ฉัตต์เรียนจนจบเพราะรู้ดีว่าเธอดื้อ เขาจะคิดว่าเป็นความรับผิดชอบของเขาต่อครอบครัว เขาจะไม่เรียนต่อแน่ๆ”
ชายเดียวเข้าใจดีเพราะรู้จักเพื่อนรุ่นพี่ดีเช่นกัน เขาเสนอตัวช่วยเหลือแต่โดนปฏิเสธ สองหนุ่มสาวเปลี่ยนมาถามสารทุกข์สุกดิบเพราะไม่ได้เจอกันนาน ชายเดียวน้อยใจที่เธอไม่เปิดอ่านจดหมายของเขาสักฉบับ จริมาก็รู้สึกผิดแต่ยังทำใจแข็งไม่แสดงออกมากนัก เมื่อเขาถามถึงงานศพ จริมาหน้าเสีย กลั้นสะอื้นจนปากสั่นเพราะยังทำใจไม่ได้
“ริมา...ทำไมไม่ร้องไห้ ร้องสิ...ร้องออกมาให้หมด”
จริมาจ้องหน้าเขาแล้วในที่สุดก็กลั้นไม่ไหว ทำนบน้ำตาแตกจนต้องทรุดลงนั่งกับพื้นอย่างอ่อนแรง ชายเดียวปล่อยให้เธอร้องจนสบายใจขึ้นแล้วไปส่งที่รถพร้อมอาสาขอไปช่วยงานศพอีกครั้ง แม้จริมาจะปฏิเสธแต่เขาไม่ยอม
“ผมจะไม่บอกพี่ฉัตต์ตามที่คุณขอร้องแต่จะทำตามที่ผมอยากทำด้วย คุณห้ามผมไม่ให้ช่วยงานศพไม่ได้”
จริมาไม่ชอบใจแต่ไม่อยากขัดศรัทธา พลันนึกได้ว่าเขาคงไม่ได้อยากทำเพื่อเธอแต่เพื่อรุ้ง ความน้อยใจพุ่งขึ้นมาอีก...เราคงไม่มีค่ามากขนาดนั้น
ooooooo
คุณหญิงทอแสงรัศมีลอบมองท่าทางเอาอกเอาใจของญาติหนุ่มที่มีต่อจริมาด้วยความหมั่นไส้ รีบไปดักรอและคาดคั้นเรื่องที่เลี่ยงไปคุยกันสองคนตามประสาคนชอบเอาชนะ ชายเดียวคร้านจะอธิบายเลยประชดกลับ
“บางทีพี่ก็อาจไม่อยากให้ใครเห็นก็ได้ คนเขาจะโรมานซ์กัน ใครจะเปิดประตูโล่งโจ้งล่ะคะน้องหญิง”
ผลจากการประชดทำให้ชายเดียวต้องไปเฝ้าท่านแม่หลังจากนั้น คุณหญิงทอแสงรัศมีตัดพ้อต่างๆ
นานาโดยเฉพาะที่เขาจงใจปกปิดเรื่องที่พูดกับจริมา ท่านหญิงแขไขเจิดจรัสหน่ายความเอาแต่ใจของหลานสาวแต่อยากรู้มากกว่าว่าเด็กสาวจากบ้านปัณณธรมีความลับอะไรกับลูกชาย
“เขาขอร้องเรื่องหนึ่งค่ะท่านแม่ แต่ไม่อยากให้ใครรู้”
“ไม่บอกเขาหรือว่าหญิงทอแสงเป็นน้องของชายไม่ใช่คนอื่น แล้วถ้าแม่ถามล่ะ...ชายจะบอกแม่ไหม”
คุณหญิงทำหน้าเจ้าเล่ห์แล้วตีหน้าเศร้า ขอไปรอข้างนอกเพราะอยากให้สองแม่ลูกคุยกันเอง ชายเดียวมองตามพลางส่ายหน้าเอือมๆ แล้วตัดสินใจทูลตามความจริง
“จริมามาขอร้องไม่ให้บอกพี่ฉัตต์เรื่องคุณอาพจน์เสียค่ะท่านแม่”
ท่านหญิงพยักหน้ารับน้อยๆ เข้าใจเจตนาของผู้ พิพากษาใหญ่ดีเพราะเป็นแม่คนเหมือนกัน ต่างจากคุณหญิงทอแสงรัศมีที่แอบฟังหน้าประตู ได้ยินทุกอย่างแจ่มชัดแต่ยังไม่เข้าใจในเหตุผล
เมื่อราชนิกุลสาวกลับถึงวังตอนเย็นวันเดียวกัน เห็นท่านหญิงปั้นประทานสร้อยให้คุณหญิงศศิลักษณาที่สอบเข้ามหาวิทยาลัยได้ก็ไม่พอใจแต่พยายามข่ม
ครั้นได้ยินท่านแม่ปรารภถึงเธอว่าหัวไม่ดีก็ทำให้ความอดทนสิ้นสุด ตัดสินใจปรากฏตัว คุกเข่ากราบท่านป้าและประกาศกร้าวว่าจะไม่เรียนต่อ ท่านหญิงปั้นอึ้งไปอึดใจแล้วย้อนถามเสียงเขียว
“พูดจาชอบกลหญิงทอแสง...ไม่เรียนมหาวิทยาลัยแล้วจะเรียนที่ไหนกันยะ”
“มหาวิทยาลัยชีวิตค่ะท่านป้า”
“หญิงเล็ก...ลูกสาวเธอช่างคิดจริงๆ นี่ฟังนะหญิงทอแสง...มหาวิทยาลัยชีวิตน่ะ คนเราต้องมีวุฒิภาวะ
มากพอจะเก็บเกี่ยวเรื่องราวต่างๆมาเป็นความรู้ เธอน่ะคิดว่าตัวเองมีมากพอไหมล่ะ”
“พอค่ะท่านป้า...เพราะหญิงจะแต่งงาน”
“ไม่รู้จักยับยั้งความรู้สึก ฉันรู้ว่าเธอโกรธฉันที่ว่า แต่สิ่งที่เธอโพล่งออกมามันไม่ใช่วิสัยผู้หญิงดีๆและ
ไม่ใช่สิ่งที่จะพูดกับผู้ใหญ่ ไม่รู้จักสำรวมกิริยาวาจา หญิง เล็กเธอเลี้ยงลูกสาวยังไง อ้อ...ชายวรจักรให้ท้ายสินะ”
ท่านหญิงเล็กหน้าเจื่อนเถียงไม่ออกเพราะเป็นเรื่องจริง แต่คุณหญิงทอแสงรัศมีกลับไม่สะทกสะท้าน
“ขอประทานอภัยเพคะ แต่หญิงพูดเรื่องจริง หญิงจะแต่งงานกับพี่ชายเดียว หญิงรักพี่ชายเดียว”
ทุกคนถึงกับผงะ สะอึกกับความคิดของสาวน้อย แม้แต่เจ้าตัวก็ตกใจแต่ไม่อยากกลืนน้ำลายตัวเอง
“เธอเสียสติหรือเปล่าหญิงทอแสง ชายเดียวเป็นญาติเกือบจะร่วมสายเลือดเดียวกันด้วยซ้ำ ไม่มีใครยอมให้เธอกับชายเดียวทำอะไรผิดธรรมเนียมแบบนั้นหรอก ฉันไม่ฟังอะไรแล้ว หญิงเล็ก...เตือนลูกเธอด้วย จะบ้าไปกันใหญ่แล้ว”
“ท่านป้าคะ...หญิงทราบค่ะ ทราบมาตั้งนานแล้วว่าพี่ชายเดียวไม่ใช่ลูกของท่านป้าแขไข”
อ่านละคร แค้นเสน่หา ตอนที่ 8 วันที่ 23 ก.ค. 56
ละครแค้นเสน่หา บทประพันธ์โดย : วราภาละครแค้นเสน่หา บทโทรทัศน์โดย : อ.แดง ศัลยา
ละครแค้นเสน่หา กำกับการแสดงโดย : สำรวย รักชาติ
ละครแค้นเสน่หา ผลิตโดย : บริษัท ฮูแอนด์ฮู จำกัด
ละครแค้นเสน่หา ควบคุมการผลิตโดย : วรายุทธ มิลินทจินดา
ละครแค้นเสน่หา ออกอากาศทางไทยทีวีสีช่อง 3
ที่มา ไทยรัฐ