อ่านละคร แค้นเสน่หา ตอนที่ 4 วันที่ 7 ก.ค. 56
พจน์ตกใจเมื่อได้ยินว่าเฟืองตายแต่พยายามเก็บอาการ เมื่อกลับถึงบ้านจึงรีบแจ้งข่าวนี้กับน้องสาว จันทร์หน้าซีดตัวชา นิ่งเงียบเพราะยังคิดไม่ตกว่าควรอโหสิกรรมให้ต้นห้องคนสนิทของท่านหญิงหรือไม่...หลังจบงานศพของท่านชายก็ถึงวันสำคัญของราชสกุลรังสิยา ท่านหญิงแขไขฯ คุณชายศักดินา ท่านหญิงเล็กและท่านชายวรจักรผู้เป็นสามีมารวมตัวกันเพื่อเปิดพินัยกรรมของท่านชายรังสิโยภาส และก็เป็นจริงตามคาด ทรัพย์สมบัติมากมายตกเป็นของท่านหญิงแขไขฯและคุณชายศักดินาซึ่งเป็นทายาทโดยตรง โดยมีเงื่อนไขหลายข้อแต่ข้อที่ทำให้ท่านหญิงแขไขฯถึงกับพูดไม่ออกก็คือ
ท่านหญิงนิ่งเงียบจนทุกคนชักหวั่น ภาพความทรงจำตอนเฟืองตายใหม่ๆย้อนมาในหัวอีกครั้งอย่างช่วยไม่ได้
“พี่ออกคำสั่งให้รื้อเรือนนังเฟืองออกให้หมด เขากำลังจะลงมือพรุ่งนี้แล้ว จะไม่มีการเปลี่ยนแปลงคำสั่งอีก”
“จะสร้างใหม่ก็สร้างไปแต่หญิงจะไม่รื้อของเก่า เฟืองเขาเคยอยู่ที่นั่น”
“คนมันก็ตายไปแล้ว ตายอย่างน่าเกลียดน่ากลัว ทำให้คนในวังขนหัวลุก ใครจะกล้าอยู่ หญิงไม่เข้าใจหรือไง”
“ไม่เข้าใจค่ะ...มีคนตายก็ต้องรื้อเรือนที่อยู่ ถ้าเช่นนั้นเจ้าพี่สิ้น หญิงตาย คนที่อยู่ก็ต้องรื้อวังนี้ด้วยหรือคะ” ท่านชายส่ายหน้าเอือมระอา หน่ายที่ท่านหญิงพูดไม่
รู้เรื่องไม่เหมือนเมื่อก่อน “เจ้าพี่ทรงเปลี่ยนก่อนหญิง ทรงเปลี่ยนมานานแล้ว และหญิงก็เสียใจมานานจนเสียใจเพิ่มอีกไม่ได้ ถ้าเจ้าพี่ไม่สั่งระงับ เจ้าพี่จะไม่ได้พบหญิงอีกเลย!”
ท่านหญิงดึงตัวเองกลับจากอดีต ลุกขึ้นยืนช้าๆและออกจากห้องโดยไม่เหลียวหลัง เหลือบซ้ายและขวามองหาผีต้นห้องคนสนิท กลั้นสะอื้นและเปรยเสียงเบาแต่หนักแน่น
“ไม่ต้องกลัว หญิงไม่ปล่อยให้เรือนของเฟืองถูกรื้อเป็นอันขาด เป็นไงเป็นกัน ผิดนักหญิงก็จะไปอยู่กับเฟืองให้รู้แล้วรู้รอด อยากรู้ว่าวิญญาณใครมั่งจะสมใจ”
ท่านหญิงเสด็จเข้าห้องไปแล้ว ผีเฟืองจึงปรากฏร่างลางๆตามหลังพร้อมเปล่งเสียงหัวเราะแหบแห้งและท่าทางหยิ่งผยองลำพองใจ...รู้จักอีเฟืองน้อยไปซะแล้ว!
ooooooo
คำถามของพจน์กวนใจจันทร์จนนอนไม่หลับ เธอนั่งมองรุ้งหลับแล้วตัดสินใจออกไปเคาะประตูห้องพจน์กลางดึก โดยมีสายตาของฉัตต์มองตามและฮึดฮัดอยู่คนเดียวเพราะเข้าใจว่าจันทร์ให้ท่าพ่อ
จันทร์รวบรวมความกล้าระบายความอึดอัดใจเรื่องเฟืองกับท่านหญิง
“ดิฉันควรทำอย่างที่คุณพี่แนะนำใช่ไหมคะ เวรย่อมระงับด้วยการไม่จองเวร อโหสิให้เขาเสีย”
“ใช่...พี่หวังว่าน้องจะคิดอย่างนั้น”
“คุณพี่คงผิดหวังถ้าน้องจะบอกว่าคงอโหสิกรรมให้เขาได้แต่ไม่ใช่วันนี้เพราะน้องไม่ใช่แม่พระแต่เป็นปุถุชนธรรมดา น้องไม่เคยคิดร้ายกับใครแต่สิ่งที่เขาทำกับน้องมันร้ายแรงมากจนเกินอภัย ถ้าเขาแค่ไล่ลูกกับน้องคงพออโหสิได้บ้าง แต่นี่เขาพรากลูกแถมยังจะฆ่าน้อง ความแค้นมันยังอยู่ในใจตลอด น้องควรจะให้อภัยเขาง่ายๆหรือคะ”
พจน์นิ่งไปอึดใจ เข้าใจที่เธอพูดทุกอย่างแต่ก็อยากให้เธออภัยอยู่ดี
“กรรมตามสนองเขาแล้ว เท่ากับฟ้าดินลงโทษแล้วนะ”
“น้องเข้าใจค่ะ...แต่ก็อย่างที่เรียนให้ทราบว่าคงมีสักวันที่น้องจะอโหสิให้เขาได้”
“พี่เข้าใจ...ความรู้สึกของคนเราใช่จะไถ่ถอนกันง่ายๆ รักกับแค้นมันอยู่ใกล้กันนิดเดียว พี่หวังว่าวันหนึ่งน้องจะลืมความอาฆาตแค้นและอโหสิให้เขา”
จันทร์รู้สึกผิดที่ปฏิเสธคำขอของเขาแต่ยังทำใจไม่ได้จริงๆ พจน์คิดว่าน้องสาวคงต้องการเวลาจึงไม่อยากเร่งรัดแต่ก็ไม่หมดห่วงเพราะมีเรื่องตัวตนแท้จริงของรุ้งในฐานะคุณหญิงวิมลโพยม
“แล้วต่อไปจะทำยังไง นางเฟืองตายไปแล้วก็เท่ากับไม่มีอันตราย น้องจะเปิดเผยความจริงและทวงสิทธิ์ให้คุณชายรู้ว่าใครคือแม่ที่แท้จริงไหม น้องทำได้นะเพราะน้องมีสิทธิ์”
จันทร์ลังเลเพราะแม้เฟืองตายไปก็ยังไม่น่าไว้ใจ ผู้พิพากษาใหญ่เข้าใจแต่อยากให้เธอใคร่ครวญดีๆ ยังไงคนที่เธอกลัวก็ตายไปแล้ว ไม่มีอะไรต้องกังวล...
ooooooo
บ่าวไพร่ในวังรังสิยาสะใจกันใหญ่ที่พินัยกรรมท่านชายสั่งให้เผาทำลายเรือนพักเก่าของเฟือง โดยเฉพาะสาลี่คู่ปรับเก่าที่รอคอยการแก้แค้นมานานจนในที่สุดผีคู่แค้นจะได้กลายเป็นสัมภเวสีสมใจ ผีเฟืองเฝ้าดูและทนฟังมาตลอด โมโหจนทนไม่ไหวเข้าไปอาละวาดหลอกหลอนจนสาลี่จับไข้หัวโกร๋นไม่ได้สติไปหลายวัน
เรื่องที่เกิดขึ้นทำให้ท่านหญิงโมโหมากเพราะสาลี่กับผ่องมาขอทูลลาไปอยู่ข้างนอก เนื่องจากทนการระรานของผีเฟืองไม่ไหว แม้เธอจะรู้ว่าอะไรเป็นอะไรแต่ก็อดเคืองไม่ได้
“ถ้ากลัวผีกันนักจะออกไปกันทั้งหมดก็ได้...ไปกันให้หมด ไม่ต้องคิดถึงข้าวแดงแกงร้อนกันแล้ว”
ละมัย พิกุล และนายสนที่มาเป็นพยานก้มหน้างุด เช่นเดียวกับผ่องกับสาลี่ที่นั่งพนมมือตัวสั่น
“ขนาดแกอยู่มานานโดนแค่นี้ก็จะทิ้งฉัน นับประสาอะไรกับคนใหม่ๆ ถ้ามาอยู่แล้วเจอแบบแกสองคนคงรีบไปไม่หันกลับเพราะเขาคงไม่ห่วงอะไรฉันกับคุณชาย หรือฉันต้องเปลี่ยนคนงานเรื่อยๆ พวกแกไม่ห่วงฉันเลยใช่ไหม”
“แต่หม่อมฉันโดนหลายหนมังคะ หม่อมฉันกลัวจะตกใจตายเสียก่อน” สาลี่ทูลเสียงเครือ
“หม่อมฉันก็กลัวมังคะท่านหญิง...กลัวจนขึ้นสมองแล้วมังคะ” ผ่องช่วยเสริม
อ่านละคร แค้นเสน่หา ตอนที่ 4 วันที่ 7 ก.ค. 56
ละครแค้นเสน่หา บทประพันธ์โดย : วราภาละครแค้นเสน่หา บทโทรทัศน์โดย : อ.แดง ศัลยา
ละครแค้นเสน่หา กำกับการแสดงโดย : สำรวย รักชาติ
ละครแค้นเสน่หา ผลิตโดย : บริษัท ฮูแอนด์ฮู จำกัด
ละครแค้นเสน่หา ควบคุมการผลิตโดย : วรายุทธ มิลินทจินดา
ละครแค้นเสน่หา ออกอากาศ: เร็ว ๆ นี้ทางไทยทีวีสีช่อง 3
ที่มา ไทยรัฐ