อ่านละคร สามีตีตรา ตอนที่ 4 วันที่ 21 ก.พ. 57
สายวันใหม่ กฤชซื้อของกินมาหากะรัตที่ห้องเสื้อ เห็นเธอกำลังทำชุดฟินาเล่ที่จะใช้ในงานแฟชั่นโชว์ที่จะมีขึ้นเร็ววันนี้ กฤชเป็นห่วงจิตใจลูกสาวบอกให้ทานก่อนมีแต่ของอร่อยที่เธอชอบ แต่เธอกลับตอบว่าทานไม่ลง กฤชปลอบใจ“พ่อรู้ว่ากั้งเสียใจ แต่พ่ออยากให้กั้งพิสูจน์ตัวเองว่าเรามีค่า ไม่ได้อยู่ไปวันๆเพียงเพื่อรอผู้ชาย กั้งให้เวลาตัวเองเศร้าได้ แต่อย่านานนัก อดีตที่เลวร้ายจะถูกลบด้วยปัจจุบันที่ดี เชื่อพ่อนะ”
กะรัตฝืนยิ้มมองพ่ออย่างซาบซึ้ง กฤชเขย่าหัวลูกอย่างเอ็นดูก่อนจะขอตัวกลับ...กฤชออกจากร้านไปไม่ทันไร น้ำผึ้งก็ก้าวเข้ามา กะรัตนึกว่าพ่อกลับมาเงยหน้ามองต้องตะลึง น้ำผึ้งเยาะ
“ใครอนุญาตให้แกเข้ามาในร้านฉัน”
“ฉันไม่ได้มาในฐานะผู้หญิงที่เคยมีผัวคนเดียวกับเธอ แต่ฉันมาในฐานะลูกค้าที่มาดูชุดว่าที่เจ้าสาว”
“ชุดสำหรับแก มีแต่ชุดไปงานศพเท่านั้นแหละ” กะรัตข่มอารมณ์ตอบโต้
“ไม่ขายให้ฉันก็ไม่เป็นไร เพราะป่านนี้ว่าที่เจ้าบ่าวของฉันคงดูชุดที่สวยที่สุด หรูที่สุดไว้ให้ฉันแล้ว ฉันก็แวะมาบอกเท่านี้ล่ะ ไม่ได้หวังว่าชุดจากห้องเสื้อห่วยๆของเธอ จะมีวาสนามาสวมอยู่บนตัวผู้หญิงที่สวยและโชคดีอย่างฉันหรอก” น้ำผึ้งปรายตามองถ้วยกาแฟบนโต๊ะทำงานของกะรัต แล้วแกล้งปัดหกราดชุดฟินาเล่ “อุ๊ป! ตายจริง ขอโทษนะจ๊ะ ชุดห่วยของเธอมันเลอะซะละ...เลอะแล้วก็เละเทะเหมือนเจ้าของ”
กะรัตหมดความอดทนกรีดร้อง “อีผึ้ง!” ก่อนจะถลาเข้าตบหน้าเธอฉาดใหญ่ น้ำผึ้งเซไปชนลูกค้าที่เข้าร้านมา และเผอิญเป็นเพื่อนไฮโซของพวงหยกร้องวี้ดว้าย น้ำผึ้งยิ่งยั่วอารมณ์
“ตบนี้ฉันไม่ถือสาหรอกนะ ถือว่าให้ทานผู้หญิงบ้า ที่ผัวสามคนยังหนีไปตายกันหมด”
กะรัตถลาเข้าใส่ น้ำผึ้งวิ่งหนีออกนอกร้าน โบกแท็กซี่ที่แล่นมาขึ้นไปทันที กะรัตด่าลั่น
“อีผึ้ง! อีชั่ว แน่จริงกลับมาซี่ กลับมา” น้ำผึ้งโผล่หน้ามาโบกมือเย้ย กะรัตแค้นจนตัวสั่นหันไปเห็นคนมามุงก็วีนใส่ ก่อนจะก้าวฉับๆกลับเข้าร้าน
พอพวงหยกรู้เรื่องก็โวยลั่นว่ากะรัตอกหักคลั่งเป็นหมาบ้าไล่กัดคนไปทั่ว เจ้าสัวบัญชาเอ็ด ตนเห็นแต่เธอที่โวยวายเสียงแปร๋น และคิดว่าที่กะรัตเป็นแบบนั้นคงมีใครทำ แต่พวงหยกจะเอาเร่ืองกะรัตที่ทำให้ตนอับอายเพื่อน เจ้าสัวให้สติลูกสาว
“แล้วลื้อจะรักษาหน้าไว้ทำไม ถ้ารู้ว่าใจลูกมันเจ็บ จะมีสักครั้งไหมที่ลื้อจะหยุดคิดถึงตัวเอง แล้วนั่งลงฟังปัญหาของลูก ถึงจะช่วยอะไรไม่ได้ แต่อย่างน้อยมันก็ยังรู้ว่าคนที่คลอดมันออกมาไม่เอาแต่ซ้ำเติม”
“เข้าข้างกันเข้าไป จะมีใครอยู่ข้างฉันบ้างไหมเนี่ย...” พวงหยกบ่นอย่างหงุดหงิด...
ขณะที่พิศุทธิ์ทำงานอยู่ที่บ้าน เผลอปัดแก้วน้ำหก น้ำกระเด็นโดนหน้าปัดมือถือที่มีรูปกะรัต เขาหยิบมาเช็ดจ้องมองแล้วตัดสินใจคว้ากุญแจรถออกไป เนื้อแพรเห็นลูกชายเดินผ่านไม่บอกกล่าว ก็ถอนใจครุ่นคิดว่าตัวเองคิดผิดหรือเปล่า
ส่วนน้ำผึ้งสะใจที่ได้ยั่วอารมณ์กะรัต กลับบ้านมาวางมาดคุณหญิง ชงชานั่งจิบด้วยคิดว่าไม่นานจะต้องเข้าไปอยู่ในวังกับพิศุทธิ์ รสสุคนธ์เตือนไม่ควรดื่มชาก็ไม่เชื่อ
ด้านกะรัตพอได้สงบสติอารมณ์ลง นั่งมองชุดที่น้ำผึ้งทำกาแฟหกใส่อย่างปลงๆ นึกถึงคำพูดของเนื้อแพร ที่ว่าตนรู้ดีว่าการแต่งงานล้มเหลวมันสร้างบาดแผลให้ชีวิตอย่างไร อย่าหยิบยื่นบาดแผลนั้นให้คนดีๆอย่างพิศุทธิ์...กะรัตรู้สึกร้าวรานใจ น้ำตาซึม คำเตือนของพ่อแว่วเข้ามา...พ่ออยากให้ลูกเชื่อมั่นใจตัวเอง ลุกขึ้นมาทำตัวเองให้มีค่า...กะรัตตัดสินใจหยิบกรรไกรมาตัดรอยกาแฟออก แล้วเอาผ้าลูกไม้มาตัดแต่งอย่างสวยงาม ระหว่างนั้น พิศุทธิ์มาแอบมองอยู่หน้าร้าน
ooooooo
เช้าวันใหม่ กฤชลงมานั่งทานอาหารเช้ากับลูกๆ พวงหยกอดกระแหนะกระแหนไม่ได้ พอกะรัตลงมาขอตัวรีบไปทำงาน พวงหยกทวงบัตรฟรีที่จะไปแจกเพื่อนๆ กะรัตวางให้ปึกหนึ่ง กฤชคว้าไว้หนึ่งใบแล้วลุกออกไป พวงหยกแปลกใจถามจะไปให้ใครเขาก็ไม่ตอบ
ด้วยความห่วงว่ากฤชจะเอาบัตรไปให้เนื้อแพร พวงหยกจึงแอบขับรถตามกฤชออกไปแล้วก็พบว่าเขามาหาเนื้อแพรที่ร้านสปาจริงๆ...กฤชมาเพื่อจะเอาการ์ดฝากเนื้อแพรไปให้พิศุทธิ์
“แพร ผมไม่ได้เข้าข้างลูก แต่ผมว่าคงไม่มีผู้หญิงคนไหนอยากเป็นม่ายและผิดหวังซ้ำแล้วซ้ำอีกแบบนี้หรอก...ผมเข้าใจคุณนะแพร แล้วก็ไม่ได้อยากเสนอลูกสาว ให้ใคร ผมแค่อยากให้คุณลองให้อิสระกับพวกเขา ไม่ต้อง ควบคุมความคิดเขาอีก ปล่อยให้พวกเขาเลือกเส้นทางของเขาเอง...คนเป็นพ่อเป็นแม่ ความสุขของลูกสำคัญที่สุดไม่ใช่เหรอ” กฤชจับไหล่เนื้อแพรอยู่
พวงหยกโผล่เข้ามา เข้าใจผิดหาว่าสองคนจู๋จี๋กัน ก็วีนแตก ไม่น่าเปิดสปา น่าจะเปิดซ่องมากกว่า เนื้อแพร อึ้งกับวาจาหยาบคายของพวงหยก ขอร้องกฤชให้พาเธอ กลับไป เกรงลูกค้าจะตกใจ แต่พวงหยกกราดเกรี้ยวไม่หยุด จนเนื้อแพรต้องขู่ อยากเป็นข่าวหน้าหนึ่งก็ตามใจ เธอ จึงยอมหยุด แต่ไม่วายอาฆาตไว้
“คอยดูนะ ถ้าฉันรู้ว่าแกปล่อยให้ลูกแกมาวุ่นวายกับลูกฉันอีกละก็ แกไม่ได้อยู่ดีแน่”
เนื้อแพรรู้สึกเครียด หนักใจกับปัญหาคาราคาซังไม่จบสิ้นเสียที...คืนนั้น เนื้อแพรนั่งรอลูกกลับ เห็นท่าทางเขาเศร้าๆ เธอลังเลที่จะให้บัตรแก่เขา แอบมองเข้าไปใน ห้อง เห็นเขาเอาชุดสูทออกมาแขวน...พิศุทธิ์นึกถึงที่กะรัตเคยขอให้เขาวิจัยรสชาติขนมที่ดูเป็นตัวเธอคนเดียว...เขาคิดจะทำอะไรบางอย่างขึ้นมา
รุ่งเช้า เมื่อพิศุทธิ์มาถึงที่ทำงาน พนักงานมองตาค้าง กับมาดหล่อเท่ของเขา ต่างคิดกันไปว่าเขาคงมีดินเนอร์กับน้ำผึ้งเนื่องในวันเกิดเธอ ฟองดาวเอาถุงกระดาษมาวางบนโต๊ะทำงานบอกเป็นของที่เขาให้เลือกซื้อให้ และตนได้สั่งช่อดอกไม้ส่งไปตามที่เขาต้องการแล้ว อีกสักครู่จะจุดเทียนเป่าเค้ก เชิญเขาออกไปร่วมด้วย พิศุทธิ์ยิ้มๆ ไม่ตอบอะไร
เพื่อนๆพนักงานจุดเทียนยกเค้กมาให้น้ำผึ้ง บอกให้เธออธิษฐานก่อน เธอหลับตาขอให้ความรักครั้งใหม่เป็นไปอย่างที่หวัง พอลืมตาก็เจอพิศุทธิ์ส่งของขวัญให้ เป็นกล่องสี่เหลี่ยมกะทัดรัด น้ำผึ้งเข้าใจว่าในนั้นคงเป็นกล่อง ใส่แหวน เธอดีใจยิ้มกระหยิ่มใจที่เอาชนะกะรัตได้...หลังเลิกงาน น้ำผึ้งกับเพื่อนพนักงานชวนพิศุทธิ์ไปเลี้ยงฉลองวันเกิดต่อ แต่เขาได้แต่ยิ้ม
หน้างานแฟชั่นโชว์ของห้องเสื้อกะรัต มีหุ่นใส่เสื้อ ชุดฟินาเล่ที่กะรัตซ่อมแซมตกแต่งใหม่อย่างสวยงามเก๋ไก๋โชว์อยู่ แขกที่มางานต่างชื่นชอบสั่งจองกันหลายราย เจ้าสัวบัญชายืนรับแขกกับกฤช กันตายืนห่างออกมา มองหาใครบางคนจนกุนตีต้องถามว่ารอใคร
“พระเอกของงานน่ะสิ”
“เธอคิดว่าคุณพิศุทธิ์จะมางานนี้เหรอ” กุนตีไม่อยากเชื่อ
“ก็ไม่แน่ เรื่องของความรัก ทำให้เกิดอะไรขึ้นโดยที่เราไม่คาดคิดได้เสมอ”
ไม่ทันไร พวงหยกมาถามหากฤช กันตาบ่นกับกุนตีว่า คืนนี้พ่อโดนแม่คุมแจแน่...หม่อมมลุลีเดินเข้างานมากับท่านชายอ๊อด เขาท่าทางอิดออดไม่อยากมาเพราะเกรงเจอกับเจ้าหนี้ พอพวงหยกเห็นก็เข้าไปแขวะทันที หาว่าอยากให้หลานชายตกถังข้าวสาร หม่อมมลุลีไม่พอใจ
“หลานชายฉันมีคู่หมั้นคู่หมายที่เหมาะสม เขาคงไม่ลดตัวไปทำอะไรมักง่ายอย่างนั้น”
ท่านชายอ๊อดเสริมว่าลูกชายตนเพียบพร้อมทุกอย่าง ผู้หญิงคนไหนได้ไปเหมือนถูกหวย ทั้งสองฝ่ายประฝีปากกันแรงขึ้น ทันใดพิศุทธิ์ปรากฏตัวขึ้นในงานพร้อม
ช่อดอกไม้ในมือ...กันตาตื่นเต้นกระซิบกุนตีให้ดึงแม่ออกไปก่อน กันตาเข้าไปทักพิศุทธิ์ทำนองไม่ยินดียินร้าย
“คุณจะมาทำให้พี่กั้งเจ็บอีกทำไม คุณกลับไปเถอะ พี่กั้งจะได้เริ่มต้นใหม่กับคนอื่นสักที”
“ถ้าผมยอมให้เป็นแบบนั้น ผมคงไม่รีบมาที่นี่หรอกครับ” พิศุทธิ์เดินผ่านกันตาไป
กันตาแอบยกมือทำท่าเยส...อย่างดีใจ พิศุทธิ์ตรงไปหากะรัตที่ห้องแต่งตัว เธอกำลังเตรียมชุดให้นางแบบแต่ละคน พอเห็นพิศุทธิ์เดินเข้ามาก็เลี่ยงหนี ไปสาละวนกับเสื้อผ้า ปากก็บ่น
“ฉันว่าเราควรจะอยู่ในพื้นที่ของตัวเอง ไม่ควรลดตัวเข้ามาในที่ที่ไม่คู่ควรให้แปดเปื้อน”
“คุณจะพูดทำร้ายตัวเองไปเพื่ออะไร”
“เพื่อเตือนสติคุณไงคะ ว่าอย่ามายุ่งกับผู้หญิงสกปรกอย่างฉัน ผู้หญิงอย่างฉันต้องการผู้ชายรักสนุกเหมือนกันมากกว่าพวกอยากลองกระดังงาลนไฟว่ามันช่ำชองร้อนแรงขนาดไหน”
กะรัตเดินหนี พิศุทธิ์คว้ามือเธอดึงเข้ามาปะทะอก เธอเงยหน้ามองอย่างท้าทาย “คราวนี้คุณไม่อายแล้วเหรอ ที่กอดฉันกลางฝูงชนอย่างนี้”
“ไม่อาย! แล้วผมจะทำมากกว่านี้อีก”
อ่านละคร สามีตีตรา ตอนที่ 4 วันที่ 21 ก.พ. 57
ละครเรื่อง สามีตีตรา บทประพันธ์โดย นาวิกาละครเรื่อง สามีตีตรา บทโทรทัศน์โดย วรรณวิภา สามงามแจ่ม
ละครเรื่อง สามีตีตรา กำกับโดย อำไพพร จิตต์ไม่งง
ละครเรื่อง สามีตีตรา ผลิตโดย บริษัททองเอ็นเตอร์เทนเม้นท์ จำกัด โดยผู้จัด แอน ทองประสม
ละครเรื่อง สามีตีตรา ออกอากาศทุกวันพุธ และวันพฤหัส เวลา 20.15 น. ทางไทยทีวีสีช่อง 3
ละครเรื่อง สามีตีตรา เริ่มออกอากาศตอนแรกในวันพุธที่ 19 กุมภาพันธ์ 2557
ที่มา ไทยรัฐ