อ่านละคร ท่านชายในสายหมอก ตอนที่ 2 วันที่ 30 ส.ค. 55
“คู่ควรสิ ฉันมั่นใจว่า ถ้าพวกเธอสองคนเจอกัน จะต้องเป็นคู่ที่เหมาะสมแน่ๆ”พัชรีจึงบอกว่าแล้วแต่จะเห็นสมควร ปีเตอร์มองไปเห็นเครื่องเล่น คิดถึงสมัยเด็ก ชวนพัชรีไปเล่นด้วยกัน เขาเข้าไปไล่เด็กคนหนึ่งให้ลุกจากม้ากระดก เด็กไม่ยอมไป เขาจึงอุ้มเด็กไปวางที่ไม้ลื่น แล้วกลับมาไล่เด็กอีกคน เด็กคนนี้ลุกพรวด ม้ากระดกจึงตีเป้าเขาเต็มแรง พัชรีตกใจรีบถามว่าเป็นอะไรมากไหน เขาทำเก๊กไม่เจ็บทั้งที่หน้าเขียว เพื่อที่จะได้เล่นกับเธอ
แต่พอได้เล่นม้ากระดก เขามีความสุขมาก เด้งไปเด้งมาแรงไปหน่อยทำพัชรีกระเด็นหายไป จากนั้น ทั้งสองมาเล่นชิงช้า ปีเตอร์ไกวให้พัชรีแรงขึ้นเรื่อยๆจนเหวี่ยงเธอลอยไปอยู่บนต้นไม้ พอมาเล่นม้าหมุน พัชรี จึงเอาคืนบ้าง หมุนให้เขาจนเวียนหัว เดินเซลงมาชนต้นไม้โครม
สองคนเดินเล่นอยู่ในสวนสาธารณะ ปีเตอร์มีพลาสเตอร์ปิดที่ดั้งจมูก ใบหน้ายังยิ้มกริ่มที่ได้เล่นสนุกกับพัชรี พัชรีถือโอกาสทวงบุญคุณบ้าง
“หม่อมฉันเล่นเป็นเพื่อนเจ้าชายแล้ว เพราะฉะนั้นถึงคราวที่เจ้าชายต้องช่วยเหลือหม่อมฉันบ้าง...หม่อมฉันขอประทานสัมภาษณ์พระองค์จะได้ไหมเพคะ”
“เรื่องอะไรล่ะ ถ้าเรื่องเศรษฐกิจการเมือง ต้องขอตัวนะ เรื่องพวกนั้นเราไม่ถนัด”
พัชรีสงสัยถ้าเช่นนั้นพระองค์ถนัดเรื่องอะไร ปีเตอร์ยิ้มกริ่ม...เวลาผ่านไป พัชรีเดินยิ้มที่ได้บทสัมภาษณ์จากเจ้าชาย แม้จะแปลกใจอยู่บ้าง ที่ท่านเชี่ยวชาญเรื่องงานบ้านเป็นอย่างมาก
ไม่เพียงแค่นี้ กลางคืน พัชรียังพาปีเตอร์ไปเที่ยวผับ เขาดื่มเหล้าจนเมาเต้นรำดี๊ด๊าแจกเงินแก่สาวๆ ที่มารายล้อม กระโดดโลดเต้นอย่างที่ไม่เคยได้ทำมาก่อน พัชรีมองด้วยความงง แต่ก็แอบเอากล้องมาอัดวีดิโอไว้
อีกมุมหนึ่ง ขิงพาโซว์เข้ามา เธอเดินเต้นตามจังหวะเพลงอย่างสนุก แต่ท่าทางโซว์ไม่ชอบบรรยากาศแบบนี้เลย ขิงบ่นไหนบอกอยากมาเที่ยวกลางคืน
“กลางคืนของฉันหมายถึง ละครหรือการแสดงอะไรแบบนั้น”
“นายก็ถือว่านี่คือการแสดงอย่างนึงสิ นั่นไส้เดือนแดนซ์ นั่นแดนซ์ชักกระตุกปลุกโลก”
โซว์มองไปตามที่ขิงชี้ ขำกับคำที่เธอช่างเปรียบเทียบ ขิงเรียกบริกรมาสั่งเครื่องดื่ม
“น้อง เดี๋ยวเปิดมาขวดนึงเลยนะ”
“ไม่...เอาแค่น้ำส้มกับน้ำอัดลม นายยังเด็กยังกินของพวกนี้ไม่ได้” โซว์เอ็ดขิง
ขิงหน้าเบ้ บอกโซว์ให้ทำตัวสนุกเหมือนคนอื่นเขาบ้าง ไม่ทันไร สาวๆเข้ามารุมล้อมชวนโซว์ไปเต้น เขาถูกลากออกไปที่ฟลอร์แต่ยืนเฉยๆ ไม่ทันเห็นปีเตอร์ซึ่งเต้นอย่างเมามันอยู่ ขิงแอบยิ้มเยาะว่าเขาจะทนความยั่วเย้าของสาวพวกนั้นได้สักกี่น้ำ
โซว์กับปีเตอร์เฉียดกันไปมา ปีเตอร์แจกเงินสาวๆกลางฟลอร์ โซว์อึดอัดจนไม่ไหวกลับเข้ามาบอกขิง อย่าพาตนมาที่แบบนี้อีก พลัน เสียงสาวๆกรี๊ดกร๊าดว่าเจ้าชายแห่งนิวแลนด์มาโซว์ตกใจคิดว่าความลับแตก สาวๆวิ่งเข้ามาหา แต่แล้วก็วิ่งเลยไปกลางฟลอร์
ขิงชี้ “นั่นน่ะเหรอ เจ้าชายแห่งนิวแลนด์ ทำไมถึงมาเที่ยวที่แบบนี้ล่ะ แปลกพิลึกเลยนะ”
โซว์หันไปมอง เห็นปีเตอร์กับกลุ่มสาวๆ เขาโกรธมากจะไปเอาเรื่อง ปีเตอร์มองมาเห็นเจ้าชายก็ตกใจรีบหาที่หลบ คลานหนีไปตามใต้โต๊ะ ขิงแปลกใจ ไหนโซว์ว่าจะกลับไหงเดินไปกลางฟลอร์ พัชรีเดินหน้าตื่นมาชนขิง แต่จำกันไม่ได้ เดินบ่นว่าเจ้าชายอยู่ไหน
ปีเตอร์คลานหนีมาถึงหน้าห้องน้ำหญิง ไม่รู้จะทำอย่างไรจึงหลบเข้าไปก่อน มีคนเข้ามาเขารีบเข้าไปในห้องส้วม นั่งรอจนกว่าคนจะออกไปหมด พลัน พระราชินีโทร.เข้ามาถามข่าวคราวเจ้าชาย ปีเตอร์สุดจะลำบากใจ ต้องพยายามดัดเสียงเป็นผู้หญิงคุยด้วย โดยอ้างว่าป่วยเจ็บคอ เขารายงานว่าเจ้าชายสบายดี ตอนนี้ทรงงานอยู่ ไม่มีอะไรน่าเป็นห่วง
วางสายแล้ว ปีเตอร์หาทางปีนหนีออกจากห้องน้ำอย่างทุลักทุเล ลงมายืนโล่งอก จัดเสื้อผ้าให้เข้าที่เข้าทาง แต่พอจะเก๊กท่าเดิน โซว์มาขวางหน้าถามจะรีบไปไหน เขาตกใจยิ่งกว่าเจอผี โซว์ต่อว่าปีเตอร์ยกใหญ่ ยิ่งรู้ว่ามากับแม่บ้านของโรงแรม ยิ่งโมโห ปีเตอร์หน้าซีดทรุดลงกอดขาขอประทานอภัย โซว์กำชับอย่าทำให้ชื่อเสียงตนเสียหายอีก ตนเอาเรื่องแน่ เสียงพัชรีร้องเรียก โซว์ผละออกไป พัชรีเข้ามาเห็นปีเตอร์กองอยู่กับพื้นหน้าซีด ก็เข้าประคองด้วยความตกใจ
ทางขิงยืนรอโซว์ด้วยความกระวนกระวายห่วงว่าหายไปไหน เดินตามหาจนทั่วถนนข้าวสาร ตัดสินใจกลับมาที่พัก พบเขานั่งเก๊กอยู่เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นเธอโมโหสุดขีดต่อว่า
“นายหายไปไหนมา นายรู้ไหมว่าฉันต้องไปเดินหานายจนขาขวิด ถ้ารู้ว่านายกลับมานั่งยิ้มทำเป็นทอง ไม่รู้ร้อนแบบนี้ ฉันไม่ตามหานายให้เหนื่อยฟรีหรอก”
“อะไรกัน เรื่องแค่นี้ก็ต้องโกรธด้วย”
“ก็โกรธสิ ก็ถ้านายเป็นอะไรไป ฉันจะทำยังไง”
โซว์ดีใจเข้าไปตบไหล่ขอบใจ ทันใด เสียงท้องเขาร้องออกมา ขิงเปรย มัวแต่ตามหาเขาเลยไม่ได้ซื้ออะไรเข้ามา ไม่ทันไร ท้องขิงร้องดังไม่แพ้กัน ทั้งสองยิ้มขำๆ โซว์จึงบอกให้ออกไปหาอะไรกินกัน ตนจะเลี้ยงขอโทษ โซว์กอดคอขิงเดิน เธอแกะมือเขาออก รีบจ้ำนำหน้าไป
ooooooo
คืนนั้น ที่ใต้สะพานเปลี่ยว ชรินทร์ยืนมองอำนาจ ลูกน้องคนสนิทสั่งสมุนซ้อมชายคนหนึ่งปางตาย เพราะรู้ว่าเป็นสายให้ตำรวจ ชรินทร์ให้เค้นข้อมูลที่ขโมยไปให้ได้
“ฉันไม่บอก แกมันไอ้คนเลว หลอกผู้หญิงมาขาย แล้วยังคิดจะขายยาอีก”
“นี่แกรู้เรื่องฉันมากไปแล้วนะ...อำนาจ จัดการ” ชรินทร์สั่ง
อำนาจชักปืนออกมา ชรินทร์โวยจะยิงให้เสียงมันดังเรียกคนมาหรือ ชายคนนั้นฉวยโอกาสวิ่งหนี ชรินทร์โมโหสุดขีดสั่งสมุนตาม
ระหว่างนั้นขิงพาโซว์เดินหาร้านข้าวมันไก่อยู่นาน โซว์บ่นที่พาหลงจนเหนื่อย ถ้าไม่ได้กินของอร่อยจะเอาตาย เดินมาจนถึงใต้สะพาน ได้ยินเสียงเอะอะของพวกชรินทร์ที่กำลังจะยิงชายคนหนึ่ง ขิงตกใจดึงโซว์ให้หนี แต่เขากลับขยับเข้าไปถ่ายภาพเก็บไว้เป็นหลักฐาน ขิงโวย
“นายนี่มันหาเรื่องดีนัก นายอยากถ่ายก็ถ่ายไป แต่ฉันไม่เอาด้วยแล้ว” ขิงจะเดินไป
“นี่ ถ้าผู้ชายคนนั้นเป็นพี่ชาย น้องชาย หรือว่าญาตินาย นายจะนิ่งดูดายอยู่งั้นเหรอ”
ขิงชะงักอยากจะบีบหัวโซว์ที่ชอบหาเรื่องใส่ตัว จะทิ้งไปก็ห่วง...ชรินทร์กับพวกกำลังตะคอกยิงชายที่เป็นสายตำรวจ พลันรู้สึกว่ามีแสงแฟลชเข้าตาจึงโวยวาย อำนาจรายงานว่ามีคนแอบถ่ายภาพ ชรินทร์ตกใจสั่งเก็บพวกมันให้หมด
“ซวยแล้วไหมล่ะ พวกมันเห็นเราแล้ว รีบเผ่นเถอะ” ขิงลากโซว์วิ่งหนีทันที
สมุนชรินทร์ไล่ยิงใส่ขิงกับโซว์ ขิงเผลอร้องว้ายออกมา โซว์แปลกใจถามทำไมร้องเสียงเป็นผู้หญิง ขิงเอ็ด หน้าสิ่วหน้าขวานยังจะมาจับผิดกันอีก ขิงจับมือโซว์วิ่งลัดเลาะไปตามซอยเล็กซอยน้อย โซว์ชักเอะใจว่าเธอรู้จักทางแน่หรือ ขิงไม่ตอบพาวิ่งลุยไป จนมาถึงทางตัน จะวิ่งกลับ พวกอำนาจตามมา โซว์ดึงขิงหลบข้างถังขยะใบใหญ่ ได้ยินเสียงอำนาจตะโกนบอกลูกน้องว่า ให้ไปทางอื่น ทั้งสองจึงคลานออกมา เจออำนาจกับพวกยืนยิ้มร้ายอยู่ อำนาจสั่งลูกน้องเอากล้องจากโซว์มา เขาขัดขืน อำนาจจึงจ่อปืนจะยิงขิง โซว์จำต้องยอมให้กล้องไป
อ่านละคร ท่านชายในสายหมอก ตอนที่ 2 วันที่ 30 ส.ค. 55
ท่านชายในสายหมอก บทประพันธ์ โดย วรรณึกท่านชายในสายหมอก บทโทรทัศน์ โดย ปณธี-ภควดี
ท่านชายในสายหมอก กำกับการแสดง โดย ศุภฌา ครุฑนาค
ท่านชายในสายหมอกออกอากาศทุกวันพุธ และวันพฤหัสบดี เวลา 20.30 น. ทาง ช่อง 3
ท่านชายในสายหมอก เริ่มออกอากาศตอนแรกวันพุธที่ 12 กันยายน พ.ศ. 2555
ติตามชมละครเรื่องท่านชายในสายหมอก ได้ทางสถานีโทรทัศน์ไทยทีวีสีช่อง 3
ที่มา ไทยรัฐ