อ่านละคร สามี ตอน 4 วันที่ 27 พ.ย. 56
“รีบขนาดนี้ ตัวแปรเยอะใช่ไหม คุณหญิงพร้อมทุกอย่างทั้งรูปสมบัติ คุณสมบัติ ป๊าก็ไม่แปลกใจนะ รีบหน่อยก็ดี ป๊าจะแจ้งคุณวลี แกก็เตรียมทุกอย่างให้สมเกียรติ”...ราพณ์รับคำบ่ายวันนั้น รุ้งรายมาเล่นกีฬามวยเจอกับปฐวี เธอทำทีไม่สนใจ แต่พอเขาเข้ามาทัก เธอจึงแขวะไม่คิดว่าอย่างเขาจะเล่นกีฬาซื่อๆแบบนี้ มันโกงยากผิดกับนิสัยครอบครัวเขา ปฐวีสะอึกแต่ไม่ยอมแพ้ โต้ว่าครอบครัวเธอถูกฝึกมาเรื่องคารมกับการใช้เงินซื้อทุกอย่างได้แม้ความเป็นคน
“ทำไมคุณไม่คิดอีกมุมล่ะคะ ว่าคนบ้านฉันมีฝีมือที่ทำให้คุณหญิงรสิกาซึ่งหยิ่งทะนงยอมแต่งงานด้วยได้ ฉันเดาว่าคนบางคนอาจจะพยายามมาชั่วชีวิต แต่คุณหญิงก็ไม่แม้แต่จะมอง”
ค่ำวันนั้น ทั้งราพณ์และรุ้งรายต่างพาคู่ของตนมาทานอาหารร้านเดียวกัน ทำทีบังเอิญเจอกันและนั่งร่วมโต๊ะกัน วศินออกอาการหึง ตำหนิรสิกาว่าจับมือถือแขนกับผู้ชายในที่สาธารณะมันไม่เหมาะสม สมัยตนยังไม่เคยทำ ราพณ์แกล้งกุมมือเธอ รสิกาก็เอาอีกมือมากุมทับเย้ยวศิน
“สำหรับคนที่จะแต่งงานกัน มันเป็นเรื่องธรรมดา จริงไหมคะราพณ์”
ราพณ์ยิ้มรับและยกมือเธอมาจุมพิตเบาๆ รสิกาตะลึงนิดๆแต่ไม่ดึงมือออก ราพณ์ถามเธอว่าวันนี้ทานปลากันดีไหม วศินรีบขัดว่าเธอไม่ชอบทานปลาเพราะเหม็นคาว เธอชอบทานทอดมันกุ้ง รสิการู้ว่าวศินจะอวดว่ารู้ใจ จึงแกล้งบอกราพณ์อย่างอ่อนหวานว่า วันนี้ตนอยากทานปลา ราพณ์ยิ้มรับอย่างพอใจ วศินหน้าม้านขุ่นเคืองใจ
หลังจากทานอาหารเสร็จ รสิกาบอกราพณ์ว่าจะไปรอในรถ เพราะรู้ว่าเขาคงมีเรื่องคุยกับน้องสาว ราพณ์ยิ้มๆหันมาขอบใจรุ้งราย เธอกระเซ้าหมดข้อข้องใจเสียใจ ราพณ์เป็นห่วงเธอจะโดนวศินออกฤทธิ์ รุ้งรายบอกว่าตนเอาอยู่...รุ้งรายยื่นหน้ามาชมรสิกาในรถ ว่าคืนนี้เธอน่ารักมาก รสิกางงๆเรื่องอะไร สองพี่น้องเอาแต่ยิ้มกรุ้มกริ่ม จนเธอทำหน้าไม่ถูก
ตลอดทางที่นั่งรถมาราพณ์เปิดเพลงหวานๆอย่างอารมณ์ดี พอถึงวัง เขาหันมาบอกรสิกา
“ผมอยากราตรีสวัสดิ์ว่าที่ภรรยาก่อนคืนวันแต่งงานของเรา”
“คุณไม่ควรใช้คำว่าภรรยามั้งคะ ใช้คำว่าลูกหนี้คงจะเหมาะกว่า”
“คำพูดบางคำถ้ารู้ว่าพูดแล้วมันเจ็บจะพูดไปทำไมครับ หรือคุณหญิงชอบความเจ็บปวด”
“ฉันพูดเพราะมันคือความจริงที่ฉันต้องตอกย้ำ ให้ตัวเองรู้ว่า ฉันกำลังต้องแต่งงานกับลูกชายของศัตรู”
ราพณ์ไม่เข้าใจว่ารสิกามีปัญหาอะไรกับพ่อของตน แต่พรุ่งนี้เธอต้องเข้าไปเป็นสะใภ้ ขอให้เธอให้เกียรติพ่อของตนทั้งต่อหน้าและลับหลัง รสิกาโต้ว่า เงินเขาบังคับร่างกายตนได้ แต่บังคับหัวใจตนไม่ได้...ไม่มีวัน ราพณ์สะเทือนใจอย่างมาก รสิกาเองก็เสียใจไม่น้อย
ooooooo
วันต่อมา รัตนาวลีมาดูแลเตรียมความพร้อมให้รสิกา เธอกลับไม่ยอมทานอะไรเลย เอาแต่เก็บตัวเงียบ ด้านราพณ์จัดแจงเครื่องของหมั้น เครื่องเพชรที่จะมอบให้รสิกา ไม่ทันไร มานพโทร.มาแจ้งว่า สิริโสภาหายตัวไปจากโรงพยาบาล ให้เขาระวังตัวไว้บ้าง
ตกดึก แม่นมและรัตนาวลีช่วยกันแต่งตัวให้รสิกา แม่นมน้ำตาคลอไม่อยากให้รสิกาต้องฝืนใจแต่งงาน แต่รสิกากลับปลอบแม่นมว่า ตนพร้อมสู้...ขบวนขันหมากมาถึง รสิกาอดใจหายไม่ได้โผกอดรัตนาวลีร้องไห้ เมื่อรัตนาวลีพารสิกาลงมา ทุกคนต่างตะลึงกับความงามสง่าของเธอ รัตนาวลีรับเครื่องสินสอดแล้วมอบให้บ่าวสาวเป็นทุนรอนในการเริ่มต้นชีวิตครอบครัว
มาถึงคฤหาสน์เจ้าสัวเรียว อากู๋พงษ์และพี่น้องราพณ์รอต้อนรับรสิกาอย่างยิ้มแย้มแจ่มใส คนรับใช้ในบ้าน ก็ตื่นเต้นกับความงามของเธอจนวิ่งมายืนดู ไม่ทันสนใจประตูบ้าน สิริโสภาโผเผมาในสภาพโทรมเพราะยังไม่หายดี เธอเห็นหน้าบ้านราพณ์ตกแต่งด้วยผ้าสีแดงแสดงว่ามีงานมงคลก็ไม่พอใจ สายตากร้าวอย่างน่ากลัว รถบ่าวสาวแล่นเข้ามา พอได้เห็นเต็มตาว่า เจ้าสาวราพณ์คือคนที่ขับรถชนตนจนแท้งลูก ก็แทบช็อก กำมือแน่นด้วยความแค้น
ราพณ์ลงจากรถ ส่งมือให้รสิกาเกาะ เธอปัดไม่สนใจ ราพณ์ต้องกระซิบว่าทุกคนมองอยู่ไม่ใช่เวลาออกฤทธิ์ เธอจำต้องวางมือบนมือเขา ราพณ์กระชับมือเจ้าสาวแน่นยิ้มกริ่มพาลงจากรถมาทักทายทุกคนในบ้าน อากู๋พงษ์ให้บ่าวสาวไปเปลี่ยนชุดเพื่อมาทำพิธีรับสะใภ้เข้าบ้านบังเอิญราพณ์เหลือบไปเห็นสิริโสภาก็ชะงักเล็กน้อย เพราะเขาได้เตรียมพร้อมไว้แล้ว รปภ.เข้ารวบตัวสิริโสภาโดยที่เธอไม่ทันส่งเสียง ลากตัวออกมาหน้าบ้าน มานพขับรถมาถึงพอดี เอาตัวเธอขึ้นรถขับออกไปทันที...เจ้าสัวเรียวได้ยินเสียงเอะอะแว่วๆ จะให้คนไปดู ราพณ์รีบขัดว่าเป็นพวกเด็กแว้นแล้วสั่ง รปภ.ไปจัดการ รัตนาวลีพารสิกาขึ้นไปแต่งตัว
ด้านสิริโสภาร้องไห้อาละวาดจะลงจากรถ ต่อว่ามานพที่ไม่ช่วยแล้วยังมาขวาง มานพพยายามเตือนสติ ถ้าเธอกลับไปโวยวายทวงสิทธิ์ที่เธอไม่มีเลย นอกจากไม่
ได้แล้ว เธอยังจะโดนราพณ์ไล่ออกจากชีวิตเขาอย่างเด็ดขาด สิริโสภาสะอื้นอ้างว่าราพณ์แต่งงานเพราะโดนบังคับ มานพถอนใจก่อนจะเอ่ยว่า ถ้าตนพูดความจริงแล้วจะยอมรับได้ไหม ราพณ์รักรสิกามานานแล้ว ถ้าเธออยากจะพิสูจน์ก็ลองดู สิริโสภาชะงักก่อนจะร้องไห้ฟูมฟาย จนมานพต้องเมินหน้าหนี...
พอถึงเวลา ราพณ์อยู่ในชุดเจ้าบ่าวแบบจีนยืนรอเจ้าสาว...ต้องตาค้างเมื่อรัตนาวลีพารสิกาในชุดกี่เพ้าสีแดงงามสง่าเดินลงบันไดมา รุ้งรายดันปากพี่ชายให้หุบอย่างขำๆ
“เฮีย เก็บอาการหน่อย...หมดกันเลยเฮีย”
เจ้าสัวแซว “เจ้าสาวสวยขนาดนี้ ไม่ต้องฟอร์มแล้วใช่ไหมราพณ์”
“ครับ...คุณหญิงสวยมาก” ราพณ์พูดออกไปอย่างไม่รู้ตัว น้องๆส่งเสียงฮิ้ว...จึงสะดุ้งเขินๆ
อากู๋พงษ์ให้บ่าวสาวทำพิธีไหว้ป้ายบรรพบุรุษ ฝากเนื้อฝากตัว แต่รสิกาทำความเคารพอย่างเดียวไม่ยอมพูดตาม พอราพณ์ติง เธอก็บอกว่าไม่อยากโกหกคนตาย ราพณ์ถอนใจกล่าว
“เจ้าที่โปรดเป็นพยานในการแต่งงานครั้งนี้ และขอให้ปกป้องภรรยาของผมด้วยนะครับ” ราพณ์รับธูปจากรสิกาไปปัก
รสิกาลุกขึ้นเซจะล้ม ราพณ์เข้าประคอง เธอจะผละออก เขากระซิบ ต่อหน้าผู้ใหญ่อย่าดื้อ หญิงสาวมองไปรอบๆ มีแต่สายตามองอยู่ จึงโอนอ่อน...จากนั้น บ่าวสาวมายกน้ำชา ไหว้อาม่า อาม่าเรียกหาซองอั่งเปา รัตนาวลีเห็นอยู่บนโต๊ะหยิบส่งให้ อาม่าเอ่ยขอบใจหม่อมวลี
ชาญชัยสงสัย “ทำไมอาม่าจำหม่อมวลีได้ ผมเป็นลูกเขยมาตั้งหลายปียังจำผมไม่ได้เลย”
“อาม่าคงจำแต่คนที่ดีกับอาม่า พวกปากอย่างใจอย่าง อาม่าคงดูออก” รุ้งรายแขวะ
ชาญชัยโกรธชักสีหน้าใส่ รังรองปรามน้องสาว ระรินรีบบอกว่า งานมงคลอย่าเปิดศึกเดี๋ยวอดมรดก ชาญชัยยิ่งฮึดฮัด รังรองเครียด ระรินบีบมือรังรองอย่างให้กำลังใจ...
อาม่าเรียกรสิกาว่าซุงซิมปู๋ ซึ่งแปลว่าหลานสะใภ้และอวยพรให้มีเหลนไวๆ ราพณ์ยิ้มชอบใจ รสิกาค้อนขวับ
เจ้าสัวเรียวมอบกำไลหยกเป็นของรับไหว้ บอกว่าเป็นของแม่ราพณ์ที่เสียไปแล้วสั่งไว้ให้มอบแก่ลูกสะใภ้ ทุกคนยิ้มปลื้ม ยกเว้นชาญชัย...ถึงเวลาส่งตัวเข้าหอ ภายในห้อง เตียงถูกปูไว้สวยงามมีผลส้มวางอยู่สี่มุม อากู๋พงษ์ บอกว่า ได้ให้คู่ชีวิตที่อยู่กันมายืนยาวยี่สิบกว่าปี ปูเตียงนี้เพื่อให้บ่าวสาวมีลูกหลานเต็มตระกูล ราพณ์มองรสิกายิ้มๆ เธอทำหน้าไม่ถูก รัตนาวลีอวยพรลูกสาวดูแลและให้เกียรติกันและกัน ฝากราพณ์ดูแลเธอด้วย ราพณ์รับคำหนักแน่น
“ฝากลูกชายผมด้วยนะคุณหญิง ถ้าดื้อนักก็บอกผม ผมจะช่วยกำราบให้...มีความสุขมากๆนะราพณ์” เจ้าสัวอวยพร ราพณ์ยิ้มปลื้มออกนอกหน้า
พอถึงเวลาที่ทุกคนจะออกจากห้อง รสิกาใจเสียเกาะแขนแม่ไม่ปล่อย ราพณ์เห็นแกล้งกระซิบข้างหูรสิกาว่ากลัวตนใช่ไหม เธอชะงักจำต้องปล่อยทำทีบอกแม่ว่า อยากขอบคุณ รัตนาวลียิ้มเดินเคียงข้างเจ้าสัวออกไป...ทันทีที่ประตูห้องปิด รสิกาหน้าเครียดอย่างหวาดระแวง ราพณ์แกล้งลุกขึ้นเดินเข้าหา รสิกาถอยกรูดไปจนชนตู้เสื้อผ้า ราพณ์เอื้อมมือออกไป เธอเบนหน้าหนีหลับตาปี๋...เสียงราพณ์เอ่ยว่าอาบน้ำก่อน ทำให้เธอลืมตาขึ้นเห็นเขาเอื้อมมือผ่านไปหยิบผ้าเช็ดตัวบนชั้น เธอถอนใจโล่งอก ราพณ์หัวเราะถามเป็นนัยๆ ใจร้อนหรือ รสิกาเคือง
อ่านละคร สามี ตอน 4 วันที่ 27 พ.ย. 56
ละครสามี บทประพันธ์โดย พัดชาละครสามี บทโทรทัศน์โดย สองปุณณณฐ
ละครสามี กำกับการแสดงโดย แมน เมธี
ละครสามี ผลิตโดย บริษัท เมกเกอร์ เจ กรุ๊ป จำกัด
ละครสามี ควบคุมการผลิตโดย จริยา แอนโฟเน่
ละครสามี ออกอากาศทุกวันพุธ และวันพฤหัสบดี เวลา 20.25 น. ทางไทยทีวีสีช่อง 3
ที่มา ไทยรัฐ