อ่านละคร สามี ตอน 2 วันที่ 22 พ.ย. 56
มานพคอยปลอบสิริโสภา ราพณ์เดินเข้ามา เธอยังคร่ำครวญ “ฉันฝ่าฝืนคำสั่งคุณราพณ์ ฉันปล่อยให้ตัวเองท้อง จนถึงตอนนี้เขายังไม่มาหาฉัน เขาคงไม่อยากเห็นหน้าฉันอีกแล้ว”มานพเห็นราพณ์จึงถอยออกไป สิริโสภาได้ยินเสียงประตูปิดหันมอง พอเห็นราพณ์ก็ร้องไห้โฮขอโทษ ตนอยากมีลูกเพื่อเป็นตัวแทนเขาเท่านั้น ราพณ์สงสารเธอ กล่าวเรียบๆ ว่า หายดีแล้วไปทำบุญกัน หญิงสาวยิ้มทั้งน้ำตา เข้าใจว่าเขาให้อภัย ไม่ทันไรราพณ์เอ่ยขอเรื่องรสิกา
เย็นวันนั้น รัตนาวลีกลับมาบ้านเพื่อขอเจ้าสัวไปนอนเป็นเพื่อนลูกจึงไม่ได้รับรู้เรื่องที่ตำรวจมาแจ้งข้อมูล...
“ป๊าต้องการให้คุณหญิงเข้ามาอยู่บ้านเรา ในฐานะลูกสะใภ้ คุณหญิงเป็นผู้หญิงที่เก่งและแกร่ง ถ้าเข้ามาเป็นสะใภ้ ป๊าก็วางใจว่าอีกหน่อย คุณหญิงคงช่วยดูแลกิจการและทรัพย์สมบัติของป๊าได้เป็นอย่างดี”
ราพณ์ออกอาการตื่นเต้นอย่างเห็นได้ชัด กิมสาวใช้แอบได้ยิน รีบโทร.รายงานโบตั๋นทันที
ooooooo
เช้าวันใหม่ รุ้งรายแปลกใจที่เห็นราพณ์อารมณ์ดี ฮัมเพลงตอนออกกำลังกาย ไม่ทันไรเห็นโบตั๋นมาพบเจ้าสัวแต่เช้า หวังว่าจะไม่เอาเรื่องปวดหัวมาให้พ่ออีก
โบตั๋นมาต่อว่าเจ้าสัวเรียว มีอะไรดีๆมักจะให้ราพณ์ก่อนเสมอ ทั้งที่ลูกตนก็เป็นผู้ชาย แม้จะไม่ใช่คนโตเขาจึงมองข้ามไม่เห็นค่า เจ้าสัวโต้ว่าไม่จริง ตนรักลูกเท่ากันและให้เงินรามไม่ขาด
“ถ้ารักเท่ากัน ทำไมเจ้าสัวถึงไม่คิดมอบสิ่งดีๆให้รามมันบ้าง ไล่ให้มันไปอยู่เมืองนอกเพราะอายที่ลูกป่วย แต่งงานใหม่ก็ลืมลูกลืมเมีย กิจการก็ให้ราพณ์ดูแลแล้วรามล่ะได้อะไร”
โบตั๋นขอให้รามได้แต่งงานกับรสิกาแทน เจ้าสัวเรียว อึ้ง ฟังคำตัดพ้อของโบตั๋นอย่างกดดัน ตัดสินใจตอบตกลง โบตั๋นยิ้มอย่างพอใจที่ความต้องการสำเร็จ...
วันเดียวกัน รสิกามาพบธีรพัฒน์อีกครั้งเพราะเขาต้องการให้เธอตกแต่งห้องอาหารไทยโรงแรมของเขาใหม่ ระหว่างนั่งรับประทานอาหารที่ห้องอาหารเพื่อคุยไอเดียเพิ่มเติม...ราพณ์แวะมาจึงร่วมโต๊ะด้วย รสิกาไม่ค่อยพอใจ ต่อปากต่อคำกันจนธีรพัฒน์งงว่าสองคนนี้มีอะไร
ธีรพัฒน์บอกรสิกาว่าตนเน้นอาหารไทยรสชาติต้น ตำรับ แค่ลดความเผ็ดลงเท่านั้น เพราะคิดว่าฝรั่งที่มาเมืองไทย เพื่ออยากลิ้มลองอาหารไทย ถ้าเราไปปรับเปลี่ยนก็จะไม่ใช่อาหารไทย รสิกาเห็นด้วย ราพณ์อดแซวไม่ได้ว่าเหมือนนามสกุล เธอที่เป็นผู้ดีดั้งเดิม
“ค่ะ แล้วฉันก็ภูมิใจในนามสกุลของฉันมาก”
“ใช้นามสกุลเดิมๆมันคงจำเจนะครับ หม่อมท่านเลยลองเปลี่ยนมาใช้ลิ้มวัฒนาถาวรกุล...แล้วคุณหญิงไม่อยากลองเปลี่ยนบ้างเหรอครับ”
“หยาบคาย!” รสิกาโกรธลุกพรวดขึ้น ชนกับพนักงานที่ถือแกงจืดร้อนๆเข้ามา
น้ำแกงหกราดแขนรสิกา ราพณ์ออกอาการห่วงใยเธออย่างมาก ดึงมือเธอไปล้างในห้องน้ำ ไม่สนใจว่าเธอจะยื้อยุดอย่างไร เขาปรนนิบัติต่อเธออย่างอ่อนโยนทายาให้อย่างแผ่วเบา จนเธอรู้สึกเขินอาย ธีรพัฒน์มองเพื่อนอย่างสงสัย
ทางด้านเจ้าสัวเรียวครุ่นคิดเรื่องที่รับปากโบตั๋น พอรัตนาวลีเข้ามาเปรยว่าห่วงลูกกับคนที่วัง อยู่กันเองแค่ผู้หญิงกับคนแก่ เจ้าสัวจึงเกริ่นว่าอยากให้รสิกามาเป็นลูก สะใภ้ รัตนาวลีตกใจเข้าใจว่าเป็นราพณ์ แต่เจ้าสัวกลับบอกว่าให้แต่งงานกับราม เธออึ้งคงต้องให้ลูกสาวตัดสินใจเอง
“หมายความว่า ถ้าคุณหญิงตกลง หม่อมก็ไม่ขัดข้องใช่ไหมครับ”
“ฉันตอบไม่ได้ค่ะ เพราะฉันยังไม่เคยเจอคุณราม เจ้าสัวเป็นอย่างไรฉันเชื่อว่าฉันรู้ แต่กับคุณราม ฉันคงต้องขอเวลาทำความรู้จักก่อนน่ะค่ะ”...
ราพณ์ยังเป็นห่วงรสิกาจะขับรถไปส่ง แต่เธอไม่ยอมและขับรถหนีจนเขาแทบหกล้ม พลันเจ้าสัวเรียวโทร.ตามให้เขารีบกลับมาบ้าน...ราพณ์เข้าไปคุยกับเจ้าสัวในห้องทำงาน เจ้าสัวถามเรื่องที่จะให้รสิกามาเป็นสะใภ้ ราพณ์ยิ้ม แฉ่งด้วยความดีใจ แต่พอเจ้าสัวบอกว่าจะให้รสิกาแต่งงานกับราม เขาก็ชะงักไม่กล้าโต้แย้ง ฟังเหตุผลของผู้เป็นพ่อ
“คุณหญิงเป็นคนเข้มแข็ง ทุกวันนี้ก็ทำงานหาเงินเลี้ยงคนทั้งวัง กตัญญูใจเด็ดแบบนี้ป๊าชอบ อ่อนแออย่างราม ถ้ามีคุณหญิงคอยดูแล ป๊าก็คงหมดห่วง”
“จะดีเหรอครับ รามมันเอาแต่ใจนะป๊า”
“ก็นี่ล่ะ ต้องได้คู่เด็ดขาด เก่งทั้งบู๊และบุ๋นมันถึงจะดี เผื่อว่าไอ้อาการบ้าๆของมันจะดีขึ้นบ้าง” เจ้าสัวชะงักรู้สึกตัวว่าหลุดคำพูดออกไป รีบกลบเกลื่อนเปลี่ยนเรื่องถามหาพระลบ
ราพณ์ข้องใจเรื่องราม เจ้าสัวตัดบทเดินไปหาพระลบบนห้อง พอพระลบเห็นปู่กับพ่อมาก็ประจบจนเจ้าสัวหลงและอ้อนให้ราพณ์อ่านนิทานก่อนนอน เจ้าสัวชอบใจที่หลานรู้จักทำให้ผู้ใหญ่มีความสุข มองราพณ์ที่ให้ความรักพระลบ พึมพำถ้ารามได้สักครึ่งของเขาก็คงจะดี
ooooooo
ขณะที่รามซึ่งอยู่อเมริกา ใช้ชีวิตเสเพลกับสาวๆ พอเจอปิ๋มสาวไทยที่มาเรียนที่นี่ก็ตามจีบแต่เธอไม่สนใจ ก็ยังจะเอาชนะ ตามมาทุบประตูห้องพักให้เธอเปิดรับ จนมีเรื่องกับห้องข้างเคียง เจ้าหน้าที่สถานทูตมาแจ้งว่า ถ้าเขายังขาดสติและไม่เข้ารับการรักษาแบบนี้ จะส่งตัวกลับไทย
ราพณ์โทร.หารามบอกว่า พ่อให้กลับเมืองไทยเพื่อมาแต่งงาน รามไม่ยอมอ้างว่าตนมีคนรักอยู่แล้วราพณ์จึงบอกให้กลับมาบอกพ่อเอง ตนจะส่งตั๋วเครื่องบินไปให้ ...พระลบได้ยินราพณ์คุยโทรศัพท์ พอวางสายยังบ่น
“ใครว่าป๊าหาอาหมวยไว้เป็นเมียแก...ตากลมโตสวยแบบนี้เห็นแล้วแกจะเปลี่ยนใจ เสียแต่ว่าจองหองไปหน่อย”
“แล้วทำไมป๊าไม่แต่งเองล่ะครับ หรือว่าป๊าเอาไม่อยู่ เขาแรงใช่ไหมล่ะ”
“ไม่ใช่เรื่องของเด็ก” ราพณ์เอ็ด
“ไม่ใช่ได้ไงป๊า ลบอยากมีแม่ รู้ไหมเด็กที่โตมาโดยไม่มีแม่จะเป็นเด็กขาดความอบอุ่นขาดความมั่นใจ ขาดกำลังใจ...”
“พอเลยไอ้ตัวดี เอาไว้ป๊าจะหาแม่ให้ก็แล้วกัน”
พระลบดักคอ อย่าหลอกเด็กไปวันๆ เราพ่อลูกกันไม่ควรหลอกกัน ราพณ์หมั่นไส้กอดฟัดเด็กน้อยหัวเราะร่า พระลบร้องลั่นอยากมีแม่...อยากมีแม่...
ooooooo
วันรุ่งขึ้น ราพณ์มานั่งเซ็งอยู่ที่ร้านกาแฟของมานพ มานพถามเพื่อนทำไมไม่บอกพ่อไปว่าอยากแต่งงานกับรสิกาเอง ราพณ์พยายามตัดใจเรื่องนี้แต่ที่เซ็งคือ จะทำอย่างไรให้รสิกายอมแต่งงาน มานพเสนอให้บีบเธอจนถึงที่สุด ราพณ์เห็นด้วยแต่คงเป็นหน้าที่มานพต้องช่วย
มานพจึงนัดรสิกามาพบที่โรงพยาบาล เร่งรัดให้เธอจ่ายเงินห้าล้านค่าเสียหาย รสิกาอ้ำอึ้ง มานพแกล้งย้ำว่าเธอมีวังใหญ่โตจะไม่มีเงินได้อย่างไร ราพณ์โผล่มารับปากจะชดใช้ให้เร็วที่สุด มานพยิ้มกริ่ม ถ้าเขาได้เงินภายในวันนี้ก็จะไม่เอาเรื่องถึงโรงถึงศาล
ราพณ์ดึงมือรสิกาไปนั่งที่มุมกาแฟของโรงพยาบาล รสิกาได้สติปฏิเสธที่จะให้เขาช่วยเรื่องเงิน ราพณ์กลับบอกว่า ตนไม่ได้ให้ฟรีๆ รสิกาโต้คงคิดดอกเบี้ยขูดเลือดเกินคุ้ม
“คุณไม่ต้องเสียทั้งต้นและดอกให้ผม แค่ตกลงรับข้อเสนอจากผมก็พอ...แต่งงานกับนายราม น้องชายของผม”
“ไม่มีวัน! ฉันจะไม่ยอมขายตัวเองแลกเงินเด็ดขาด” รสิกาลุกพรวด
“คุณมีเวลาตัดสินใจจนถึงคืนนี้ ผมจะรอคำตอบ” ราพณ์เอานามบัตรใส่มือเธอแล้วเดินไป
รสิกากำนามบัตรแน่นด้วยความแค้นใจ...ฟ้าเริ่มมืด รสิกาเดินมาร้านบะหมี่แถวเยาวราช หมวยกำลังช่วยพ่อกับแม่ขายก๋วยเตี๋ยวในร้าน พอเห็นรสิกาจะทัก เธอกลับโผกอดด้วยความอัดอั้นตันใจ หมวยตกใจ “เฮ้ยๆๆ แกเป็นอะไร...ป๊า ม้าลุยไปก่อนนะ เดี๋ยวหมวยมา”
หมวยพารสิกาแยกมานั่งคุย พอฟังเรื่องที่เพื่อนระบาย หมวยถอนใจ อยากเปลี่ยนไปใช้นามสกุลเพื่อนบ้าง เผื่อจะขายออก รสิกามองเคืองๆ หมวยรีบอ้อนไม่อยากให้เครียด แล้วพูดให้คิดว่า ต้องมีสาเหตุที่ทำให้ผู้ชายอยากได้เธอไปเป็นภรรยา แล้วหมวยก็ถามถึงวศินว่าอย่างไรบ้าง
“ฉันติดต่อเขาไม่ได้ เขาย้ายออกจากที่พักแล้ว
ฉันไม่รู้ว่ามันเกิดอะไรขึ้น”
“แฟนประสาอะไรวะ เกิดเรื่องแล้วหายหัว”
“แต่ยังไงเรื่องนี้ คนที่ต้องตัดสินใจคือฉัน ฉัน
คนเดียว”
หมวยเป็นคนปากไวชอบพูดสองแง่สองง่าม “แต่ถ้าให้ฉันประเมิน แกตกลงใจจะบะๆ”
อ่านละคร สามี ตอน 2 วันที่ 22 พ.ย. 56
ละครสามี บทประพันธ์โดย พัดชาละครสามี บทโทรทัศน์โดย สองปุณณณฐ
ละครสามี กำกับการแสดงโดย แมน เมธี
ละครสามี ผลิตโดย บริษัท เมกเกอร์ เจ กรุ๊ป จำกัด
ละครสามี ควบคุมการผลิตโดย จริยา แอนโฟเน่
ละครสามี ออกอากาศทุกวันพุธ และวันพฤหัสบดี เวลา 20.25 น. ทางไทยทีวีสีช่อง 3
ที่มา ไทยรัฐ