อ่านละคร ดุจตะวันดั่งภูผา ตอนที่ 13 วันที่ 1 ม.ค. 56
“ไม่มีผู้ต้องหาคนไหนยอมรับสารภาพง่ายๆหรอก น้าฉัตร นายมนัส นายเจียง คนพวกนี้ล่ะ คุณไม่ได้สั่งฆ่าด้วยหรือ” แววตาของไทเต็มไปด้วยความแค้น ปืนในมือจ้องไปที่ศัตรู แม้จะตกอยู่ในสถานการณ์คับขัน แต่บุ๊น กลับเยือกเย็นไม่หวั่นไหว ปฏิเสธด้วยน้ำเสียงราบเรียบว่า“เปล่า...แต่ตรงกันข้าม ฉันพยายามปกป้องพวกเขา”
ความแค้นคับอกทำให้ไทเหนี่ยวไกปืน พัดโผล่พรวดมาจากไหนไม่รู้ ใช้ตัวรับกระสุนแทนพ่อ กระสุนเจาะกลางหลังถึงกับทรุดฮวบ ไทตะลึงไม่คิดว่าเรื่องจะกลายเป็นแบบนี้
อาฮวดได้ยินเสียงปืนวิ่งเข้ามาดู เห็นพัดนอนจม กองเลือด ส่วนไทถือปืนอยู่ในมือ ไม่ต้องถามให้เสียเวลา เขาสาดกระสุนใส่ไททันที ชายหนุ่มตั้งสติได้พุ่งหลบออกทางหน้าต่าง แต่ไม่เร็วพอ กระสุนเข้าที่หน้าอกไม่บาดเจ็บอะไรนัก อาฮวดจะตามแต่บุ๊นห้ามไว้
“ไม่ต้อง...เรียกรถพยาบาลเร็ว” บุ๊นประคองพัดไว้ในอ้อมกอด พลางปลอบให้ทำใจดีๆไว้ รถพยาบาลกำลังมา หญิงสาวหน้าซีดเพราะเสียเลือดมาก ในที่สุดก็หมดสติ
ooooooo
2 วันต่อมา...
ขณะปลายฟ้ากำลังจะไปทำงาน มีใครบางคนสวมผ้าคาดหน้าเดินตามมาด้านหลัง ก่อนจะทันรู้ตัว ชายลึกลับคนนั้นรวบตัวเธอไว้พร้อมกับปิดปากไม่ให้ร้อง แล้วลากเข้าไปในซอกตึก หญิงสาวพยายามดิ้นรนสุดฤทธิ์ ไทต้องรีบดึงผ้าปิดหน้าออก สีหน้าหวาดกลัวของปลายฟ้าเมื่อครู่ เปลี่ยนเป็นดีใจสุดๆ
“หัวหน้าหายไปไหนมา ตอนนี้พวกท่านประธานตามหาหัวหน้ากันให้ควั่ก”
“ฉันรู้แล้ว คุณพัดเป็นยังไงบ้าง”
“ไม่ตาย แต่ก็พิการเห็นว่าเป็นอัมพาตไปครึ่งตัว เรื่องมันเป็นยังไง”
ไทเล่าทุกอย่างให้ฟังว่าบุ๊นเป็นคนสั่งฆ่าทุกคน ทั้งพ่อของเขาและน้าฉัตร แล้วถามเธอว่ายังทำงานที่บริษัทจ้าวหยางหรือเปล่า ปลายฟ้ายังทำอยู่ พวกนั้นแวะเวียนมาถามหาเขาทุกวันเลย แต่เธอบอกไปว่าไม่รู้ไม่เจอ แล้วนึกขึ้นได้ว่าก่อนน้าฉัตรตาย บอกว่ามีเรื่องสำคัญจะคุยด้วย แต่ไม่รู้ว่าเรื่องอะไร ไทพอเดาออกว่าน่าจะเป็นเรื่องในห้องลับของบุ๊น
“เสียดายที่น้าฉัตรจากไปเสียก่อน”
“แต่คู่หูน้าฉัตรน่าจะรู้อะไรบ้างล่ะ...เธอไปทำงานก่อนเถอะ เดี๋ยวเขาจะสงสัยเอา”
ปลายฟ้าเตือนให้ไทระวังตัวด้วย ชายหนุ่มพยักหน้ารับคำ จากนั้น ต่างฝ่ายต่างแยกย้ายกันไป...
ในเวลาไล่เลี่ยกัน ที่บ้านของมังกร โอตี่ไม่ค่อยชอบใจนักที่แผนยืมมือฆ่าคนของพ่อไม่เป็นอย่างที่หวัง เพราะบุ๊นยังหายใจอยู่ มังกรกลับเห็นว่าตอนนี้สภาพของบุ๊นแย่ยิ่งกว่าการตายหลายเท่านัก เพราะลูกสาวสุดที่รักของตัวเองต้องมาพิการแบบนี้
“ลูกชายก็เดี้ยง ลูกสาวก็มาเป็นง่อย...เวรกรรมคงตามทันลุงบุ๊นแล้วสินะ”
“ฉันเชื่อว่าพี่ใหญ่ต้องกำลังเตรียมตัวอยู่”
จังหวะนั้น อาเพียวเอาภาพในมือถือของฉัตรที่ได้จากมือมีดมาให้มังกรดู “ท่านครับ ดูนี่สิ...โทรศัพท์ของไอ้ผู้กองนั่น วันที่มันเข้าไปในบ้านท่านประธานบุ๊น มันคงแอบถ่ายมา”
“นี่พี่ใหญ่คิดจะคืนที่ดินให้หลวงหรือ...ไม่มีทาง... มีใครรู้เรื่องนี้บ้าง” มังกรเสียงเครียด อาเพียวไม่แน่ใจเหมือนกัน แต่ไทอาจจะรู้แล้วก็ได้ มังกรอยากต่อรองกับไทให้นำโฉนดพร้อมหนังสือโอนที่ดินทั้งสามฉบับมาให้ แต่ยังคิดไม่ออกจะเอาอะไรไปต่อรองด้วย โอตี่นิ่งคิดอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะคิดแผนชั่วร้ายบางอย่างขึ้นมาได้
“ก็ไม่น่าจะยากแด๊ดดี้ ถ้าเรามีตัวแฟนมัน”
“ใครกัน”
“ลิลลี่เคยเล่าให้ฟังว่า เลขาใหม่ของพัดเป็นแฟนมัน” โอตี่ยิ้มเจ้าเล่ห์
ooooooo
หลังจากไปรับทรัพย์สินของฉัตรจากเจ้าหน้าที่ชันสูตรศพแล้ว คู่หูของฉัตรหยิบภาพปริ๊นต์โฉนดที่ดินและพินัยกรรมที่ฉัตรแอบถ่ายจากบ้านบุ๊นมานั่งอ่านที่โต๊ะทำงานด้วยสีหน้าเคร่งเครียด
“อย่างนี้นี่เอง มองคนผิดไปถนัด” เขาพึมพำกับตัวเองเบาๆ
เพื่อนตำรวจเข้ามาหาพร้อมกับเปิดโน้ตบุ๊กให้ดู “นี่...เจอตัวผู้ต้องสงสัยที่ฆ่าผู้กองแล้ว...นายคนนี้ยืนเฝ้าผู้กองตั้งแต่เริ่มเข้าร้าน สองคนนี่น่าจะเป็นคนลงมือ”
คู่หูมองในจอโน้ตบุ๊กเห็นภาพนักเลงสองคนที่แทงฉัตรกำลังคุยกับชายไว้ผมเปียคนหนึ่ง เขาจำได้ทันทีว่าคนไว้ผมเปียเป็นสมุนมือขวาของมังกร ขอบใจเพื่อนตำรวจนายนั้น แล้วคว้าซองใส่เอกสารของฉัตรออกไปขึ้นรถขณะกำลังสตาร์ตเครื่อง มีเสียงดังขึ้นที่เบาะหลัง
“ขับไป...ไม่ต้องหันมา”
คู่หูสะดุ้งโหยง เหลือบมองกระจกส่องหลังเห็นเป็นไทถึงกับโล่งอก “ไท...กำลังอยากเจอพอดี”
ไม่นานนัก คู่หูขับรถมาจอดใต้ต้นไม้ร่มรื่นห่างไกลสายตาผู้คน แล้วหยิบภาพปริ๊นต์ของโฉนดที่ดินและพินัยกรรมที่ฉัตรถ่ายไว้ให้ไทดู
“ทำไมบุ๊นต้องยกที่ดินสามแปลงนั้นคืนราชการ” ชายหนุ่มนิ่วหน้าสงสัย
“ก็แสดงว่าเขากลับใจน่ะสิ หรือไม่เขาเอาที่ดินไว้เพื่อไม่อยากให้ใครบางคนคิดชั่วๆเอาสมบัติของบ้านเมืองไปเป็นของตัวเอง”
“หมายความว่ายังไง” ไทมองคู่หูอย่างรอคำตอบ
“บริเวณที่ดินกว่าพันไร่นั้นมีการสำรวจพบสายแร่ทองคำมูลค่ามหาศาล แต่ใครบางคนบิดเบือนข้อเท็จจริงโดยให้นายมนัสเซ็นรายงานเป็นเท็จ ส่วนนายเทอดพ่อของนายอาจจะไม่ยอมเซ็นออกโฉนดจึงต้องถูกเก็บแล้วให้คนที่มารับตำแหน่งใหม่เซ็นแทน ซึ่งดูตามหลักฐานและรูปการแล้วมันจะเป็นใครไปไม่ได้นอกจาก...”
“มังกร...โธ่เว้ย” ไททุบรถโครมเจ็บใจที่โดนมังกรเสี้ยมให้ชนกับบุ๊น
“อีกอย่างหนึ่งนะ คนที่สงสัยว่าจะเป็นคนฆ่าพี่ฉัตรคือนายเพียวลูกน้องของนายมังกร คืนวันเกิดเหตุ เขาตามและซุ่มดูพี่ฉัตรจนกระทั่งแยกกับปลายฟ้า”
“ไอ้สารเลว มันคงรู้ว่าน้าฉัตรได้อะไรมา มันจึงตามมาฆ่า”
“ใช่...พี่ฉัตรโทร.หานายไม่ติดเลยยังไม่ได้บอก คงไม่มีใครรู้เรื่องนี้ นอกจาก...คนที่พี่ฉัตรเจอก่อนตาย”
ไทหน้าเสีย เป็นห่วงปลายฟ้าขึ้นมาทันที สั่งให้คู่หูออกรถ...
ถึงเวลาพักเที่ยง บรรดาพนักงานของบริษัท จ้าวหยางต่างทยอยออกไปกินมื้อกลางวันกัน สมุนของ อาเพียวสองคนมาดักรออยู่หน้าบริษัท พอเห็นปลายฟ้าเดินออกมากับเพื่อน ฉุดขึ้นรถแล้วผลักเพื่อนของเธอกระเด็น จังหวะนั้น ไทกับคู่หูมาถึงพอดี จะขับรถตาม แต่มีกลุ่มพนักงานข้ามถนนขวางทางไว้ ทำให้ตามไม่ทัน
“ไท...เอาไง...ฉันจัดตำรวจตามให้ไหม?”
“ไม่ต้องหรอก ผมจะจัดการเอง”
“นายจะทำยังไง”
“ผมจะไปหาตัวช่วย” ไทเสียงเครียด ส่วนคู่หูมองเขางงๆ
ooooooo
ขณะบุ๊นเข็นรถเข็นให้พัดนั่งมาตามทางเดินในสวนสาธารณะ โดยมีอาฮวดกับบอดี้การ์ดอีกคนหนึ่งยืนเฝ้าระวังอยู่ไม่ห่าง เขาถามลูกสาวว่าเสียใจไหมที่เกิดเรื่องแบบนี้ขึ้น
“ก็ยังดีกว่าให้ไทเขายิงคุณพ่อ”
“พ่อขอโทษ” บุ๊นรู้สึกผิดที่ลูกต้องมารับกรรมแทน
“คุณพ่อไม่ผิดหรอกค่ะ เพียงแต่นายไทเขาไม่เข้าใจเอง แต่ลูกก็ไม่ได้โกรธเขานะ...”
“เพราะลูกรักเขา” บุ๊นแทรกขึ้นทันทีอย่างรู้ทัน พัดถึงกับอึ้งไปชั่วขณะ ก่อนจะยอมรับหน้าชื่นว่าเป็นความจริง แต่มันคงเป็นไปไม่ได้ บุ๊นสงสารลูกจับใจไม่รู้จะช่วยอย่างไร แต่แล้วอยู่ๆไทก็ก้าวออกมาจากหลังต้นไม้ขวางทางไว้ พัดยิ้มดีใจไม่คิดว่าจะได้เจอเขาอีก ผิดกับบุ๊นที่มีสีหน้าราบเรียบ ไม่แสดงความรู้สึกใดๆให้เห็น
“ฉันนึกแล้วว่านายต้องมา”
“ผมขอโทษครับท่านประธาน...ผมไม่ได้ตั้งใจ”
พลันมีเสียงขึ้นนกปืนดังขึ้นด้านหลัง ไทหันมองตามเสียง เห็นอาฮวดถือปืนจ้องอยู่ บุ๊นพยักพเยิดเป็นทำนองให้เขาออกไปก่อน ไม่มีอะไรต้องเป็นห่วง อาฮวดรู้งาน รีบทำตามคำสั่ง
อ่านละคร ดุจตะวันดั่งภูผา ตอนที่ 13 วันที่ 1 ม.ค. 56
ละครเรื่อง ดุจตะวันดั่งภูผา บทประพันธ์ / บทโทรทัศน์ : ภูมิแผ่นดินละครเรื่อง ดุจตะวันดั่งภูผา กำกับการแสดง : เฉิด ภักดีวิจิตร
ละครเรื่อง ดุจตะวันดั่งภูผา แนวละคร : แอ็คชั่น โรแมนติก ดราม่า
ละครเรื่อง ดุจตะวันดั่งภูผา ดำเนินงานสร้าง : อาหลอง จูเนียร์
ละครเรื่อง ดุจตะวันดั่งภูผา ดูแลงานสร้าง : บุญจิรา ตรีติยะ
ละครเรื่อง ดุจตะวันดั่งภูผา ออกอากาศ : พุธ-พฤหัสบดี เวลา 20.25 น. ทาง ช่อง 7 สี
ที่มา ไทยรัฐ