@.อ่านละคร.นาคี.นางอาย.ดวงใจพิสุทธิ์.@

อ่านละคร รอยรักหักเหลี่ยมตะวัน ตอนที่ 6/5 วันที่ 19 ก.ค. 57

อ่านละคร รอยรักหักเหลี่ยมตะวัน ตอนที่ 6/5 วันที่ 19 ก.ค. 57

“เมื่อวานไม่เหมาะจะพูด วันนี้พร้อมจะอธิบายรึยัง”
“พ่อจะให้อธิบายอีกทำไม หนูบอกไปหมดแล้ว ทาเคชิเห็นผู้หญิงอื่นดีกว่าหนู” ไอโกะไม่พอใจ
ริกิบอกกับจูโร่
“พาไอโกะไปรอที่ห้องรับแขก”

จูโร่เข้ามาใกล้แต่ไอโกะผลักออกไปทันที
“ไม่ต้อง...หนูจะอยู่ฟังทาเคชิอธิบาย”
“ให้โซเรียวทั้งสองคุยกันตามลำพังดีกว่าครับ”


โคจิผายมือเชิญไอโกะไปทางห้องห้องรับแขก แต่ไอโกะกลับหันมาชี้หน้าโคจิอย่างไม่พอใจ
“แกไม่มีสิทธิมาสั่งฉัน”
“ไอโกะ” ริกิสั่งจูโร่เหี้ยมๆ “พาไอโกะออกไป”
จูโร่เข้ามาล็อคตัวไอโกะแล้วพาออกไปจากสวนทันที ไอโกะพยายามจะดิ้นหนีแต่สู้แรงไม่ได้
“ปล่อยฉันนะจูโร่ ปล่อยฉัน”
จูโร่พาไอโกะออกไป โคจิเดินตามจูโร่ไปด้วย ริกิหันกลับมาจ้องหน้าทาเคชิเพื่อรอคำอธิบาย
“ผมกับเซโกะแค่เรียนที่คณะเดียวกัน ไอโกะไม่ควรจะหึงไร้สาระ คนทั้งเมืองรู้ว่าไอโกะคือว่าที่คู่หมั้นของผม ถึงยังไงโอะนิซึกะกับมิซาว่าก็ต้องเป็นทองแผ่นเดียวกัน”
“ถ้าอิจิโร่ยังอยู่...ป่านนี้จัดงานหมั้นไปแล้ว”
“ทุกอย่างเปลี่ยนไปแล้ว คนที่ฆ่าครอบครัวผมต้องโดนลงโทษ”
“ถ้าแกหาตัวการไม่ได้ ไอโกะมิต้องรอไปตลอดชีวิตรึ”
“ผมไม่ใช่คนไร้เกียรติขนาดนั้น”

ริกิมองหน้าทาเคชิด้วยแววตาไม่พอใจมาก เดินตรงไปยังห้องตั้งป้ายบรรพบุรุษของโอะนิซึกะทันที ทาเคชิรีบตามไป
ริกิเดินเข้ามาในห้องตั้งป้ายบรรพบุรุษ หยิบดาบประจำตระกูลโอะนิซึกะขึ้นมา ทาเคชิเดินตามมา ริกิใช้ดาบชี้หน้าทาเคชิ
“แกต้องสาบานต่อหน้าบรรพบุรุษ...อีกหนึ่งปี เมื่อไอโกะเรียนจบ โอะนิซึกะต้องแสดงความรับผิดชอบ ไม่อย่างนั้นเราแตกหักกัน”
ริกิจ้องหน้าทาเคชิด้วยความโกรธ แต่ทาเคชิไม่เกรงกลัวจ้องตากลับแล้วดึงดาบมาจากมือริกิ
“ไม่จำเป็นต้องสาบาน โซเรียวแห่งโอะนิซึกะมีเกียรติมากพอ เมื่อรับปากแล้วต้องทำตามสัญญา” ทาเคชิจ้องหน้าไม่พอใจ “การข่มขู่...ใช้กับผมไม่ได้ผลหรอกครับ โซเรียวแห่งมิซาว่า”
ทาเคชิจ้องหน้าริกิด้วยแววตาไม่ลงให้เลยแม้แต่น้อย

สมาชิกโอะนิซึกะยืนมองทาเคชิและริกิอยู่อีกมุมหนึ่งในบ้าน คัตสึกำดาบในมือแน่นพร้อมจะต่อสู้ โคจิยกมือห้ามคัตสึเก็บดาบลง ริว มาซาโตะและคาซูมะมองหน้ากันแล้วมีสีหน้ากลุ้มใจ มาซาโตะถอนหายใจเครียด
“โซเรียวเจอศึกหนักเสียแล้ว”
คาซูมะมองอย่างเหนื่อใจแทน
“ทั้งศึกพ่อ...ศึกลูก”
“พวกมิซาว่าทำอะไรโซเรียวของเราไม่ได้หรอก” โคจิมองนิ่ง
“แต่มีคนนึงที่จะทำให้เหล็กกล้าอย่างทาเคชิพังทลายได้” ริวพูดขึ้น
“ใคร...” มาซาโตะหันมาถาม
“สาวไทยคนนั้นไงครับ”
“แค่ผู้หญิงคนเดียวจะมีอิทธิพลมากขนาดนั้นเลยเหรอ” คาซูมะแย้ง
“มีมากจนคาดไม่ถึงเชียวล่ะครับ”
“ถ้าวันนี้ทาเคชิแอบไปหาเธออีก มั่นใจได้เลยว่าเธอคือคนกุมชีวิตของทาเคชิ”

บ่ายวันนั้น แพรวดาวหอบหนังสือกองโตออกมาจากห้องสมุดของมหาวิทยาลัย เธอ เดินไปตามทางหน้าห้องสมุดจนมาถึงม้าหินที่สนามก็วางกองหนังสือลงเพื่อพักเหนื่อย มองกองหนังสือตรงหน้าแล้วถอนหายใจเฮือกใหญ่ ก่อนจะหยิบหนังสือขึ้นมาอีกครั้ง ทันใดนั้นมือผู้ชายคนหนึ่งเข้ามาช่วยถือหนังสือ แพรวดาวหันไปมอง เห็นว่าทาโร่เอาหนังสือไปถือให้ก็อึ้งไป
“คุณ...มาได้ยังไงคะ อย่าบอกนะว่าคุณต้องตามฉันไปทุกที่”
ทาโร่ไม่ตอบแต่ยิ้มให้ ยกหนังสือทั้งหมดขึ้นมาอย่างสบายๆ
“ฉันถือเองได้ค่ะ แค่คุณต้องทำหน้าที่ดูแล ฉันก็เกรงใจจะแย่อยู่แล้ว”
“เรื่องหนังสือไม่ได้ทำตามหน้าที่ แต่ทำตามความรู้สึกครับ”
ทาโร่ยิ้มให้ แพรวดาวอึ้งๆ ไป
“แบกหนังสือทีละเยอะๆ ระวังจะปวดหลังนะครับ”
“ปวดหลังก็ต้องยอม หนังสือกองนี้คืออนาคตของฉันเลยนะคะ”
ทาโร่ยิ้มๆ ล้อๆ
“งั้นผมจะคืนอนาคตบางส่วนให้”
ทาโร่พูดจบส่งหนังสือเล่มที่บางและเบาที่สุด 2-3 เล่มให้
“ช่วยผมถือแค่นี้...ที่เหลือปล่อยให้เป็นหน้าที่ผมเอง”
“ขอบคุณค่ะ”
“ด้วยความเต็มใจครับ”
ทั้งสองคนยิ้มให้กัน

แพรวดาวและทาโร่เดินคู่กันมาตามทางของถนนแถวบ้าน
“หนังสือเยอะแยะแบบนี้ ขออนุญาตเอาเข้าไปส่งให้ในบ้านนะครับ”
“อย่าดีกว่าค่ะ...คุณป้าน่าจะกลับมาบ้านแล้ว”
“คุณคงไม่อยากให้ใครรู้ว่ามีคนของโอะนิซึกะมาตามดูแล”
แพรวดาวนิ่งไปแล้วพยักหน้าให้ ทาโร่จำใจส่งหนังสือให้
“ขอบคุณนะครับที่ให้ผมเดินมาเป็นเพื่อน”
“ฉันต่างหากที่ต้องขอบคุณ ขอตัวนะคะ”
แพรวดาวโค้งศีรษะให้ทาโร่เล็กน้อยแล้วเดินไป ทาโร่มองตามไป แพรวดาวหันมามองทาโร่แล้วยิ้มขอบคุณอีกครั้ง ทาโร่ยิ้มยินดีมองแพรวดาวเดินไปตามทางจนเลี้ยวเข้าบ้านไป

แพรวดาวกลับเข้ามาในบ้าน
“กลับมาแล้วค่ะ”
แพรวดาววางหนังสือลงใกล้ๆ แล้วถอดรองเท้าเก็บเข้าที่ หยิบรองเท้าใส่ในบ้านมาใส่ เธอเหลือบเห็นรองเท้าผู้ชายคู่หนึ่งถอดวางอยู่
“โอคาเอรินาไซ...ยินดีต้อนรับกลับบ้านครับ”
แพรวดาวเงยหน้ามาแล้วอึ้งเหวอไป เมื่อพบว่าทาเคชิยืนอยู่หน้าห้องรับแขกแล้วยิ้มให้
“คุณทาเคชิ”
มาซาโกะออกมาจากทางครัวพร้อมถาดน้ำชา
“กลับมาแล้วเหรอเซโกะ...ท่านโซเรียวมารอนานแล้วจ้ะ”

แพรวดาวยิ่งอึ้งเหวอไปอีก
ในห้องรับแขก...มาซาโกะเอาน้ำมาเสิร์ฟให้ทาเคชิแล้วโค้งตัวก้มก้มศีรษะอย่างนอบน้อม
“ขอโทษด้วยนะคะ ที่หาชาดีกว่านี้ไม่ได้”
“แค่นี้ก็ดีแล้ว ขอบคุณครับ”
มาซาโกะโค้งตัวก้มศีรษะให้ทาเคชิอีกครั้งแล้วออกไป ทาเคชิขยับตัวเข้าไปใกล้แพรวดาว เชยหน้าของเธอขึ้นมามองอย่างเป็นห่วง
“เป็นยังไงบ้าง แก้มยังแสบอยู่มั้ย”
แพรวดาวผละออกจากเขาเล็กน้อย
“ไม่แล้วค่ะ”
“เมื่อคืนผมนอนไม่หลับเลย ห่วงว่าแผลคุณจะอักเสบ”
ทาเคชิยิ้มให้ แพรวดาวยิ้มตอบน้อยๆ แต่แววตาเต็มไปด้วยความไม่สบายใจ
“หน้าคุณยิ้ม...แต่แววตาคุณไม่ยิ้ม”
“ฉันไม่คิดว่าคุณจะกลับมาที่นี่อีก ถ้าไอโกะรู้จะยิ่งไม่สบายใจ อย่าทำให้ทุกอย่างวุ่นวายไปกว่านี้เลย ไม่ต้องส่งใครมาคอยดูแลฉันด้วย”

อ่านละคร รอยรักหักเหลี่ยมตะวัน ตอนที่ 6/5 วันที่ 19 ก.ค. 57

ละครรอยรักหักเหลี่ยมตะวัน ประพันธ์โดย : ณารา
ละครรอยรักหักเหลี่ยมตะวัน บทละครโดย : คฑาหัสต์ บุษปะเกศ, จีรนุช ณ น่าน
ละครรอยรักหักเหลี่ยมตะวัน กำกับโดย : กฤษณ์ ศุกระมงคล
ละครรอยรักหักเหลี่ยมตะวัน ผลิตโดย : ค่าย เมคเกอร์ วาย,บริษัท เมคเกอร์ กรุ๊ป จำกัด
ละครรอยรักหักเหลี่ยมตะวัน ดำเนินงานโดย : ยศสินี ณ นคร
ละครรอยรักหักเหลี่ยมตะวัน ออกอากาศ : ทุกวันพุธ-พฤหัส เวลา 20.15 น.ช่อง 3
ที่มา ไทยรัฐ