อ่านละคร ดุจตะวันดั่งภูผา ตอนที่ 6 วันที่ 8 ธ.ค. 55
ในที่สุดปลายฟ้าก็รู้ความจริงว่าสวนสัตว์แห่งนี้จะมีบริษัทต่างชาติมาควบรวมกิจการ ไทหลุดปากพูดโดยไม่ได้ตั้งใจ ขอโทษที่ไม่ได้บอกเธอก่อนหน้านี้ เธอถึงกับใจเสีย ร้องเอะอะ“...แล้วพวกเราจะตกงานไหมเนี่ย”
ไทรีบตะปบปากปลายฟ้าไว้กลัวจะมีใครได้ยิน แล้วลากตัวไปที่บ่อเลี้ยงปลา เธอเป็นกังวลไปหมด ถามเป็นชุดว่าที่นี่จะเปลี่ยนเจ้าของจริงหรือ แล้วพวกฝรั่งจะจ้างเราต่อหรือเปล่า หรือพวกนั้นจะขนคนของเขามาเอง
“ก็อาจจะเป็นไปได้”
“แล้วเจ้าสัตว์พวกนี้จะเป็นยังไงบ้างล่ะ”
ไทปลอบว่าไม่ต้องเป็นห่วง รับรองว่าพวกมันต้องอยู่ดีกินดีขึ้น พวกฝรั่งใส่ใจกับเรื่องพรรค์นี้มาก ถ้าจะห่วง เธอน่าจะห่วงตัวเองมากกว่า ปลายฟ้ายังไม่ทันได้เตรียมตัวเตรียมใจ ไม่รู้จะทำอย่างไรต่อไปดี เอนหัวซบไหล่ไทอย่างสิ้นหวัง เขารู้สึกสงสารเธอจับใจ...
ขณะมังกรกับโอตี่กำลังออกรอบตีกอล์ฟกันอย่างสบายอารมณ์ ผู้เป็นพ่อเล่าว่าตนโทร.ไปคุยกับเจียงแล้วทุกอย่างเป็นไปตามแผน เขาหลงเชื่อว่าบุ๊นจะไม่ขายโรงแรมให้
“แกว่ามันจะทำอย่างไรต่อไป”
“ป๊าก็รู้ว่าอาเจียงจะทำยังไง เราควรไปถามลุงบุ๊นดีกว่าว่าลุงบุ๊นจะทำยังไงต่อไป” โอตี่หัวเราะชอบใจ พลอยทำให้มังกรหัวเราะไปด้วย...
ระหว่างที่แผนการของสองพ่อลูกดำเนินไปด้วยดี ไทเห็นว่าปลายฟ้าต้องซ้อมดนตรี จึงอนุญาตให้กลับก่อนงานเลิกได้ ปลายฟ้ามองเหล่ แกล้งกระเซ้าว่าพูดจริงหรือเปล่า ไม่ได้หาเรื่องตัดเงินเดือนกันใช่ไหม
“จะบ้าหรือ ไม่มีใครยิวขนาดนั้นหรอก”
ปลายฟ้าขยับจะไป ธงเดินเข้ามาเสียก่อน จึงหันไปตบไหล่ให้กำลังใจให้เขาสู้ต่อไป ธงมองตามเธอเดินจากไปอย่างงงๆ ไทรีบเบี่ยงเบนความสนใจ ถามธงว่ามีอะไรหรือเปล่า เขาจะมาแจ้งว่าท่านประธานอยากจะขายสัตว์บางส่วน จะได้คลายความแออัด ถ้าคุณพัดสนใจจะซื้อนกก็ให้มาได้เลย
“ดีครับ...ผมจะรีบติดต่อคุณพัดดู” ไทพูดจบขอตัวไปทำงานต่อ
ooooooo
เสร็จจากคุยธุระกับท่านเอกอัครราชทูตแล้ว บุ๊นตรงกลับบ้าน ต้องแปลกใจที่เห็นรถของโอตี่จอดอยู่ เขารีบตรงไปยังห้องทำงาน เห็นโอตี่ถือวิสาสะเข้ามานั่งจิบไวน์ราคาแพงระยับของตน ชักสีหน้าไม่พอใจ
“นายมีธุระอะไรหรือโอตี่”
“พอดีผมนึกขึ้นมาได้ว่าตั้งแต่กลับมาจากเมือง นอก ผมยังไม่มาเยี่ยมลุงบุ๊นเลย ก็เลยอยากมาเยี่ยม” โอตี่ว่า พลางหยิบกล่องของขวัญยื่นให้ “แกะดูสิครับ ว่าชอบหรือเปล่า”
บุ๊นรู้สึกดีที่อย่างน้อยโอตี่ยังมีน้ำใจ อาฮวดรับของขวัญไปแกะแทนเจ้านาย พบว่าข้างในมีตุ๊กตาไขลาน สีหน้าเขาเปลี่ยนเป็นขึงขัง ถามเสียงเครียดว่าคิดจะเล่นตลกอะไรกันแน่ บุ๊นต้องส่งสายตาปราม อาฮวดถึงได้ถอยห่าง โอตี่ไม่รู้สึกเกรงกลัวผู้มีอาวุโสกว่า มองด้วยสายตากร้าว
“คงถูกใจนะครับ...ผมกลับก่อนล่ะ” โอตี่เดินออกมาดื้อๆ บุ๊นมองตาม ก่อนจะหันกลับมามองสำรวจตุ๊กตาไขลานที่วางอยู่ ไม่เข้าใจว่ามันสื่อถึงอะไร ด้านโอตี่เดินอย่างอารมณ์ดีมาที่รถ เจอพัดกลับมาพอดี ต่างทักทายกันด้วยไมตรีจิต เธอยังไม่ทันจะพูดอะไรต่อ เขาคว้ามือไปจูบ
“ซินญอริต้าไปก่อนนะ แล้วเจอกัน” โอตี่ขึ้นรถขับออกไปทันที พัดงงกับท่าทางเพี้ยนๆของเขา...
ที่ห้องซ้อมดนตรีในมหาวิทยาลัย ปลายฟ้ากำลังสี
เชลโล่อยู่อย่างตั้งใจ เสียงเพลงเศร้าสร้อยเพราะคนบรรเลงอยู่ในอารมณ์หดหู่ อีกไม่กี่วันเธอกับไทอาจจะต้องจากกันอีกครั้ง ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่จะมีโอกาสได้เจอกันอีก เธอกำลังปล่อยใจล่องลอยไปกับบทเพลง ไม่ทันสังเกตเห็นพีทแอบดูอยู่หน้าห้อง สายตาที่มองปลายฟ้าเต็มไปด้วยความหลงใหล เธอคนนี้ไม่เหมือนหญิงคนอื่นๆที่เขาเคยเจอ
พอเพลงจบ พีทตบมือชอบใจแล้วเดินเข้ามาหา ปลายฟ้าชักสีหน้าไม่พอใจ ขอร้องอย่ามายุ่ง วันนี้อารมณ์ไม่ค่อยดี แล้วหันไปเก็บเชลโล่ พีทไม่วายยั่วประสาท แนะให้มองหน้าเขา รับรองอารมณ์จะดีขึ้นมาทันที ยิ่งถ้าได้ไปกินข้าวด้วยกัน เธอจะมีความสุขสุดๆ ปลายฟ้าไม่อยากเสวนาด้วย คว้าเชลโล่เดินหนี เขาขวางไว้
“หลีกไป...ฉันมีคนกินข้าวด้วยแล้ว...อย่าตามฉันมาอีกนะ” เธอเดินกระแทกไหล่ผ่านเขาออกไป
พีทไม่ละความพยายามตามตื๊อสุดฤทธิ์ แต่ต้องหยุดกึกเมื่อเจอแป้งจะมาใช้ห้องซ้อมดนตรีพอดี ปลายฟ้าได้ที รีบบอกว่าพีทมารอแป้งนานแล้ว ก่อนจะชิ่งหนีไปอย่างรวดเร็ว
“จริงหรือคะ...น่ารักจังเลย เดี๋ยวคุณพีทรอแป้งแป๊บเดียวนะคะ แป้งสอนรุ่นน้องอีกสิบห้านาทีก็เสร็จแล้ว เดี๋ยวเราค่อยไปกินข้าวใต้แสงเทียนกัน” แป้งเดินยิ้มร่าเข้าห้องพร้อมกับนักศึกษารุ่นน้อง
“อยู่เลี้ยงข้าวเธอก็ปัญญาอ่อนแล้ว...ยายซกมกเอ๊ย” พีทว่าแล้วเผ่นแน่บ
ooooooo
หลังจากร้านพิซซ่าปิดทำการแล้ว แป๊ดซึ่งอยู่ในอารมณ์สุนทรีเปิดซีดีเพลงคลาสสิกบรรเลงด้วยไวโอลินฟัง หนูเอมทำท่าสีไวโอลินหมุนตัวไปตามจังหวะเพลง ไทอมยิ้มให้กับความน่ารักของเธอ ฉัตรเปิดประตูร้านเข้ามา ได้ยินเสียงเพลงแล้วอดถามไม่ได้ว่าเดี๋ยวนี้หนูเอมฟังเพลงประเภทนี้ด้วยหรือ เธอพยักหน้ารับคำ
“หนูเอมจะเริ่มเรียนดนตรีแล้วนะ...ไอ้ฉัตร” แป๊ดว่าแล้วหรี่เสียงเพลงลง
“พี่ปลายฟ้าบอกว่าจะสอนให้ฟรีด้วยนะคะ...แต่ยังไม่มี...” หนูเอมพูดยังไม่ทันจบ ฉัตรชิงแทรกขึ้นก่อน
“เดี๋ยวเงินเดือนออก ป๋าซื้อให้เลย”
อ่านละคร ดุจตะวันดั่งภูผา ตอนที่ 6 วันที่ 8 ธ.ค. 55
ละครเรื่อง ดุจตะวันดั่งภูผา บทประพันธ์ / บทโทรทัศน์ : ภูมิแผ่นดินละครเรื่อง ดุจตะวันดั่งภูผา กำกับการแสดง : เฉิด ภักดีวิจิตร
ละครเรื่อง ดุจตะวันดั่งภูผา แนวละคร : แอ็คชั่น โรแมนติก ดราม่า
ละครเรื่อง ดุจตะวันดั่งภูผา ดำเนินงานสร้าง : อาหลอง จูเนียร์
ละครเรื่อง ดุจตะวันดั่งภูผา ดูแลงานสร้าง : บุญจิรา ตรีติยะ
ละครเรื่อง ดุจตะวันดั่งภูผา ออกอากาศ : พุธ-พฤหัสบดี เวลา 20.25 น. ทาง ช่อง 7 สี
ที่มา ไทยรัฐ